- Kategori
- Şiir
Bir gün
BELKİ BİR GÜN
yalnızlığımı
yalnızlığına ortak etmem
ışık yakmam karanlığına
uzaktan bakarım sana
uzaktan dokunurum saçlarına
uzaktan sever koklarım
belki öperim dudaklarından
dilimle toplarım gözyaşlarını
yaşlar süzülürse yanaklarından
belki bir gün
belki bir gün karanlıkta
yalnızlık çıkar gider
odandaki pecerenden
ay ışığı dolar içeriye bir yerlerden
belki bir gün yaşamaya başlarsın
kaldığın yerden
belki bir gün, ben çıkar gelirim
kim bilir nerden
sana su getiririm bin dereden
belki seversin beni
yüreğinin bir köşesinden
belki bir gün
belki bir gün
belki bir gün