Bir günlüğüne hayatı (alerjik) Astım!!

Aslında kategori olarak Sağlıklı Yaşam ı seçtim hastalıktan bahsetmek için ama bir özlem sanırım bu. Tahmini 12 yaşımdaydım astım hastası olduğumu öğrendiğimde. Aslında tam olarak öğrenmekte değil bu. Bu kapılarımızın önlerini kazmışlardı hani doğalgaz çukurları için. Böyle boylu boyunca uzanıyordu bunlar kapıların önünden. Bir çırpıda kazabiliyorlardı ama kapanması uzun sürüyordu nedense?

Neyse işte ufaklık ben ekmek almaya bakkala gitmişim, dönerken ekmeğin yanmış kıtır yerlerini yerken önüme bakmayışımdandır, ayağımın birini çukurda buluvermiştim. Hani bir işaretmidir nedir. Neyse ki ilk zamanlar acı duymadım da akşamında huysuzlanmaya başladığımda sabahında hastanede buluverdık kendimizi. Neyse ayağımın birşeyi yokmuş. Ezilmiş dediler ama davul gibi şişti ironik bişey yani.

Hastaneden çıkmaya ramak kalmışken, anneannem sen öksürüyodun Makbule hanım burdaysa birde öksürüğün için bi gösterelim seni demişti. Girdik Makbule Hanım -ki hiç haz almam kendisinden tüm hastalıklarım bir numaralı iğneci doktoru olmuştur- içeride. Dinledi nefes aldırdı vs, bir röntgen çekelim dedi. Çektirdik röntgeni ve merhaba bronşit...

İlk zamanlar bir kaç ilaç verdi içildi bitti tekrar doktora gidildi. Bu sefer dispanseri aşmış benim durum hastaneye sevk edildik. Röntgenler, balgam testleri, kan idrar tahlilleri derken kendimden geçmişim ben. Koluma 12 tane iğne batırdılar orasını çok iyi hatırlıyorum, bir baktık kabarmaya başlamış bir kaç tanesi... Hoşgeldin alerjik astım...

Efendim tahmini 10 yıldır alerjik astım hastasıyım. Bakarsanız herşeye alerjim var. Uyuz bir kişilik bu ancak kaşındırmıyo öksürtüyor, hapşırtıyor. Mesela yaşadığım ortamda, sigara içilmeyecek , evimizde yün hiçbirşey olmayacak, halılardan yattığım yatak, yastığım yorganıma kadar, evde çiçek olmayacak, kesinlikle, kedi, kuş, köpek gibi tüylü hayvanla münasebetim olmayacak ve bunun gibi hatırımdan silinen birçok şey...

Şimdi bu hikayeyi bu kadar uzun anlatışımın sebebi şuan bu hastalığı neden yenemeyişimin sebebine bağlantılamak amaçlı. Efendim ben uzun süredir sigara içmekteyim. Şimdilerde bu günde 1 buçuk 2 pakedi bulmakta. Çok üşümemden kaynaklı yüne karşıda bir sempatim var, doğal olması taraftarıyım sıcaklığın, bunun yanısıra, kedi köpek sevgim insanlara olandan fazladır. E şimdi ben bu hastalığı nasıl yeneyim?

Şimdilerde şunu düşünüyorum. Evet hastalığım ciddi. Çünkü ne zaman nefesim daralsa, nefes almadan yaşanmadığı gerçeğini daha rahat benimsiyorum ve hastaneye gittğimde, bir öksürüğümle kolumda serum, burnumda oksijen maskesi ile bir yatakta buluyorum kendimi. Evet senede bir iki kere oluyor bu. Şimdi senede bir iki kere yatağa düşüyorum diye kedi köpek gördüğümde uzaklaşayım mı? Yada yattığım yatağı sentetik bir hale mi getireyim? Yoksa en sevdiğim çiçeklerin kokusundan uzak mı durayım? Bir papatya yı koklayamayacaksam sağlıklı olmanın ne anlamı var?

Bir papatya koklayıp 2 hapşırmak, bir köpekle sarılıp oynaşıp 2 aksırmak... Astım için 1 risk alıp, hayatımın 5-10 dakikasını mutlu geçirmek çokmudur yani? Tamam hadi söyleyin sen böyle devam et herkesten erken ölceksin diye... Varsın erken öleyim hayatın tüm güzelliklerinden kendimi mahrum bırakıpta, son nefesimi bir papatya kokusundan mahrum vermekle ne yaşamış olacağım ki?

Demem şudur, herşeyin başı sağlık belki ama, şu hayatta hasta bile olsa insanın vazgeçemeyeceği güzellikler var... Belki yanlış mesajlar vardır bu yazımda ama, sanmıyorum ki kimse benim söylediklerimden etkilenip hastalığına inat yaşasın... Herkese sağlıklı günler dilerim, düşmanıma vermesin çektiğim hastalığı. Yanlış anlamayın, nefes daralmasından değil, hastalığı sebepli güzelliklerden mahrum kalmaması adına... Bu arada sigarayı yazmadım sizde sormayın. En kötü huyumdur ya... Ben o vapurda rüzgarla paylaşamayacaksam sigaramı, varsın o vapura binmeyeyim, varsın o varğurun olduğu denizi görmeyeyim, varsın o denizin olduğu şehirde olmayayım, varsın o hayatı bile yaşamayayım... "Atın ölümü arpadan olsun" sözüne karşı sempatimdir sigara.. Kızmayın.