Bir günüm ziyan oldu

Bugün anneler günü diye hanımın nazıyla oynadık. Hoş başka zamanda oynuyoruz ya... Başka şansımız yok !...

Güzel bir kahvaltıdan sonra, hanımın annesinin mezarını ziyarete gittik, dua okuduk, (annemin mezarı memlekette olduğu için , dualarımı uzaktan gönderdim ona). Sonra yol üzerindeki çeşmeden kaynak suyu doldurduk. Bu arada benim hanım daldı kırlara, başladı çiçek toplamaya, neymiş ablasına getirecekmiş.. İyi güzel. Yine yol üstünde olan, abisinin yalnız yaşadığı ana evine uğradık, kapı duvar kimse yok.. Hüzünlendi biliyorum ama belli etmedi. Şöyle bir evin etrafında turladıktan sonra başka mahallede oturan ablasına gitmek için yola koyulduk.

Elinde koca demet çiçeklerle ablasının kapısını çaldık... Açtı ve sarıldılar birbirlerine, yine hüzünlendiler... Ablası bolca dua etti... Hanımda etti "ömrün uzun olsun abla, Allah başımızdan eksik etmesin seni" diye....(işte bir itiraf, bunların sevgisini kıskanıyorum azizim)

Derken çay, kahve içildi....Kalktık

Hadiii ver elini limanda ki seyir yerinde çay içmeye... Orayı çok seviyor ya çayı da içtik.

Yetmediii.... Bizim burda B tipi diye bir yer var, fener semtinde, denize nazır hatta sanki denizin üstündesin gibi orada da mola verdik!!! Vakit oldu akşam....

Batan güneşin ve mekanın resimlerini ekleyeceğim bakarsınız....

Sonra ne mi oldu....?

Eve dönmeye karar verildi...

Hanım eve ben kahveye. Ayrıldık.!!

"Şimdi olmadı işte" dediğinizi duyar gibiyim...

Oldu..Oldu...Yetti gayri yahu...!!

Bu anneler günü de çok oluyor valla....

Bir günümü ziyan etti, kahveye geç kaldım... Şaka, şaka.

Bir iki saat sonra kahveden eve geldim. Bir bakayım dedim şu bloga; sağolsun arkadaşlar yorum yazmışlar onları cevapladım...

Alışıyorum...Alışıyorum..

Sabırsızlıkla babalar gününü bekliyorum. Bakalım benim kaprislerim neler olacak?

Merak etmeyin.

Yazıyorum...