- Kategori
- Şiir
Bir güzele sesleniş
Sana inanmıştım, sana kanmıştım
Soğuk soğuk bakıp çöle bıraktın
Gülüşüne kanmış, melek sanmıştım
Isparta yolunda göle bıraktın.
Kör olası şehir yaktın İstanbul
Florya’da, Çamlıca’da “beni bul”
Sana oldum köle, sana oldum kul
Dalları kırılmış, güle bıraktın.
Seni sevmiş idim ey nazlı dilber
İstanbul’da üç gün kaldık beraber
Bu bir oyun imiş kanmışım meğer
Rüzgâr olup estin sele bıraktın.
Gün gelir zamanla anlarsın beni
Yolun açık olsun göreyim seni
Tadı dimağımda kalmış buseni
Tâ yalvaç yolunda yele bıraktın.
Bunlar yalan mıdır ey güzel hanım?
“Hayranım, kurbanım” diyordun “canım”
Aşkına sevdalı akmıştı kanım
Halimi sormadan ele bıraktın.
Bu bir serzeniştir gözlerimdesin
Şiirde, türküde sözlerimdesin
Seni seviyorum özlerimdesin
Gönlümde bir yumak çile bıraktın…
Abdülkadir GÜLER
NOT: Bu şiir, bir arkardaşımın başından geçen bir aşk olayında sonra
isteği üzerine kaleme alınmıştır, imza sahibiile hiç bir ilgisi yoktur.A.G.)