Bir helezonda nevrim

Yar koynunda,
Serseri sokaklar
Bu varoş kalbim...

Bir helezonda nevrim.
Turnalar semazen olur
Dindar ruhuma.
Dönüp yılların eskimişliğine
Çocukluk mahcubiyetim ayaklanır.

Katıksız bir sofrada
Sıcak ekmek kokusu
Bir gül kızılıdır bülbül avazında.
En kül rengi bize düşer vakitlerin,
En algılanabilir acılar bizde kangren.

Yar koynunda
Serseri sokaklar
Bu varoş kalbim...

Bir burjuva züppeliği metropollerimde
Hayta bir naradır aşk sözcüğü.
Nazlımdan yasaklı mülteci duygularım.

Günahkar oltalar atarım geceye
Avluda öksüz kuşlar korosu.
Bamteli kopuk bir yalnızlık tınısı
Uğuldar vadimin en kırmızı halinde.

Hala yar koynunda
Serseri sokaklar
Bu varoş kalbim...