Bir hüzün yansıması

Hüznü sever misiniz? nedense merak eder dururum, insanlar hüznü mü yoksa hüzünlenmeyi mi sever?
Aynı şey gibi gelse de farklı bence...zira hüzünlenmek için kendimizi, içinde hissettiğimiz bir olay olmalı ve bizi direkt olarak ilgilendirmeli.

Halbuki hüzün duymamız için, romantik bir şarkı dinlemek, şiir okumak veya dinlemek yeterli geliyor. İnsan adeta kendini, dinlediği şarkıdaki kişinin yerine koyuyor ve kısa bir zaman diliminde o boyutta yaşıyor.

Sevgili Sezen Aksu bir söyleşisinde, bestelerini yapmak için hüzne ihtiyacım var demişti. Düşünsenize, bestecisiniz çok neşeli bir ruh haliniz var ve hüzünlü bir şarkının nağmeleri kulaklarınıza gelsin istiyorsunuz.

Bu mümkün mü sizce? bence hayır.

Bir de şarkı söyleyenlere bakalım, dikkat ederseniz romantik bir şarkıyı icra ederken adeta yaşarlar... zaten hissetmeden söylerlerse şarkı yavan olur ve de kimse dinlemez beğenmez.Böyle 2-3 hüzünlü şarkı söyledikten sonra, ardından hemen bir neşeli şarkı söylemek gerekir ama öyle zordur ki bu.

Düşünün 5 dk önce neredeyse ağlarken birden oynamaya veya dans etmeye başlıyorsunuz.Zor zenaat şu şarkıcılık çünkü aynı zamanda bir tiyatrocu gibi rol yapmanız gerekmektedir.

Ben de hüznü sevenlerdenim , hüzün bana ulaşılmazlığı, aşkı, ayrılığı, sitemi ve masumiyeti anımsatıyor. Bazen de, gizli bir mutluluk gibi bir tat bırakıyor.

Neden bilmiyorum, özellikle yalnız kaldığım zamanlarda arkadaşım hep hüzün oluyor.Böyle zamanlarda güzel bir şarkı takılıyor dilime başka dünyalara dalıp çıkıyorum.

Ardından da mısralar diziliyor dilimin ucuna.Başka yerlerde yaşananlara, tercümanlık yapıyor kelimeler.İşte şimdi de... böyle bir andan çıkıp geldim.
Dilimin ucuna gelen satırlarla...

Bakmakla göremezsin
Yüreğimdeki fırtınaları
Duyamazsın attığım
O sessiz çığlıkları
Anlayamazsın neler çektiğimi
Geceleri...

Sabah ışıklarının,
Yalnızlığımı
Gerçeğe dönüştürdüğünü...
Bilemezsin yanımdayken bile
Bir o kadar da uzak olduğunu...

Halbuki tek bir şey
Tek bir kelimeydi
Bu şifreyi çözecek

Fırtınam dinecek
Çığlıklarım bitecek
Yalnızlğım kalabalığa dönüşecek...

Ama söylemedin
Belki de
Anlamını bilmiyordun

Bir kere olsun
Bir kerecik olsun...
Seni Seviyorum
Demedin...

Şimdi ise artık...
Ben Yokum

Sevgimle...