Bir illimünati filmi: Sihirbazlar çetesi

Bu sene vizyona giren en iyi filmlerden biri kuşkusuz SİHİRBAZLAR ÇETESİ. Filmin yönetmeni bir Fransız. Bana göre Hollywood eskiye oranla daha az kaliteli ürün vermekte ve verdiği ürünlerin kaliteli olanlarına da genelde yabancı eli değmiş olan filmler. Mesela Kazak Yönetmen Timur Bekmuhammetov'un ABD'li sanatçılarla beraber yaptığı filmler ortaya güzel eserler çıkartmakta. Hintli yönetmenlerin ABD'li oyuncularla beraber yaptığı filmlerde kendini göstermekte.

Ünlü İngiliz kökenli aktör Jason Statham'ın tüm filmlerinde aksiyonu bir yana bırakırsanız "to be or not to be" adına Shakespeare tadını az ya da çok almaktasınız. ( Bu Pistol'da tavan yaptı). Bu tat en aksiyon sahnesi bol olanlarda bile bir felsefe bir düşünceyi işin içine katmakta. Bununla ilgili yorumlarımı sonraya bırakacağım.

Gelelim bu filme.

Hollywood şimdiye kadar kendi rengini dünya sinema severlere ezberletti neredeyse. Lakin bu film sonu kolayca tahmin edilebilecek bir film değildi. Filmin seyirliğini arttıran en önemli etmenlerden biride bu tabiki. Kimse sonunu tahmin edebildiğini düşündüğü filmi izlemez. İzlemekten keyif almaz.

Sihirbazlar çetesi'nin konusu ABD'de yaşayan dört yetenekli sihirbazın bir hedef uğrunda bir araya gelişini göstermekte. Konular ve olayların akışı çok sürükleyici.

Filmin içinde verilmeye çalışılan mesajları iyi okumak lazım. Sözlerin aralarında özellikle İsa peygambere yapılan atıflar, Firavun dönemlerinden gelen göz bağcılığı, İllimünatinin görmek, göz ve aydınlanma felsefesi üzerine olan düşüncelerinin aktarımı çok başarılıydı. Filmin içinde dinlerin peygamberlerinin ve inancın kendisinin mucize olarak dinsel literatürde bulunan ve sanılan bir çok şeyin aslında göz bağcılığı olduğu kanısının mesajı olduğunu anlayabilmektesiniz.

İllimünati'nin Eski Mısır'dan alınan sembolü göz hemen ve filmin bir çok yerinde görsel ve felsefi olarak işlenmekte.

İllüminati kendisini başarılı bir şekilde dinlere ve inanışlara karşı savunmuş. Temel felsefesini dinlerin dogmatizmine karşı dinamik ve bilimsel felsefi görüşlerin ve ilerlemenin sağlanması şeklinde kendisini lanse eden İllimünati bu dünya görüşünü ortaya bu filmle koymuş.

Filmdeki ünlü aktörler hayatlarının son demlerinde en usta oyunculuklarını göstermişler gerçekten. Morgan Freeman egosu yüksek bilge bir sihirbazı başarıyla oynarken yine ünlü İngiliz Aktör Michael Caine'de kendisine uyan harika ve başarılı bir oyunculuğuda ortaya koymuş.

Film izlemediyseniz mutlaka izlenmesi gereken bir yapıt.

Daha düne kadar geleneksel islami anlayış sahibi kesimler sanata ve sinemaya günah derken kendi kabuğu içine çekilmiş formlarıyla hayatın dinamizmine yenik tutumlarıyla kan kaybetmektedirler.

Günümüz Müslümanlarının önemli kısmı sinemanın önemini çok iyi anladı fakat entellektüel olarak baş yapıt diyebileceğimiz güzel ürünlerin çıkması çok zor olmakta.

Şu an, Yunanistan kadar köklü bir geçmişe ve medeniyete sahip olan İran'ın sineması bu alanda ucuz ama düşünsel yönü kuvvetli eserler verse de Sünni dünya'nın sinemada üretkenliği Kurtlar Vadisi Filistin'de takıldı.

İllimünati'nin sembolü olan GÖZ aslında Müslümanlara bir ilham olmalı.

OKU emrini aslında hayatı oku, gör şeklinde anlamak zorundayız. Bizler Kuran'ın oku kısmını üflemeyle tanımlarken İllüminati ise hayatı kendine göre okumakta ve sanatı, edebiyatı, şiiri, sinemayı geniş halk yığınlarına okutmaktadır.

Biz Müslümanlarsa görmeye çalışmıyoruz, bizden önceki görenlerin gördüğü şekilde bakmaya çalışırken çağımızda bizden öncekilerin asla göremedikleri şeylere bakmıyoruz bakınca da onu anlayacak ve yorumlayacak yetiyede sahip olmamıyoruz. Şuçu hep İllüminati'nin üzerine atarken gelişmememizin sebepleri üzerine zerre kadar kafa yormuyoruz.

Kuran'da önemli bir ayet var. "Onların kıssalarında hisse vardır". Bu ayet eskiden kıssa denilen anlatıların önemli olduğunu söylerken aslında bugünün kıssaları olan Kısa filmler diziler ve sinema filmleriyle kendi Tevhidi mesajlarımızı hayatın içinden öykülerle vermemiz gerekmekte, ama nerde bunu anlatabileceğiniz kafa(lar).