- Kategori
- Deneme
Bir imzasız mektup
Fotoğraf: E. Diek
Blog şemsiyesi altında eski yazılarımı toplamaya karar verdiğim 10 Temmuz'dan itibaren büyük bir huzur kaplamaya başladı içimi.
1974’den başlamıştım yazdıklarımı bu sitede derlemeğe, birden aklıma imzasız mektuplar, belgeler geldi.
Hiçbir zaman kullanmamaya çalıştığım “Yalan” kelimesini kullanmaya başladım.
Bir zamanlar bir furya vardı; “Papatya Olmak” En büyük Papatyayla bırakın selamlaşmayı, uzaktan silüetini gören çevresine O’nunla sohbetini, yakın dostluğunu, samimiyetini öylesine ballandıra ballandıra anlatırdı ki… Büyük papatyanın dokunulmazlığına sahip edayla dolaşırlardı. Fiziki olarak da benzemeye çalışırlardı. Asıl papatyanın yakından uzaktan hiçbir ilgisi yoktu.
Şimdi; Yılda birkaç kez ABD’ye kendi işleri veya yakınlarına ziyarete giden bazı kişiler öylesine bir hava ile dönüyorlar ki; sanki özel olarak davet almışçasına büyük bir gururla anlatmadan ama tavırlarıyla etraflarındakilerin hayranlığını topluyorlar. Her devrin insanları yine faaliyette. İmzasız mektupların yaktığı nüfuzlu, nüfuzsuz canlar.
Bir İmzasız Mektup
Delikanlı sevdi bir kızı
Kız da onu
Evlendiler
Mutluydular
Asker oldu delikanlı
Hasret dolu mektuplar yazdılar
Birbirlerine
Delikanlı cüzdanında,
Kız kolyesinde
Taşıdılar birbirlerinin
resimlerini
Büyüktü aşkları
Hasret dolu aylar geçti
Tezkere,
tam iki ay sonra elinde olacak
Bir mektup gelir delikanlıya
Memleketten, Ankara’dan
İmzasız.
Okurken kan beynine sıçrar
Kışladan kaçar
Firari
Gece yarısı kapı çalınır:
“Kim var orda?”
Korku dolu ses karısınındı.
“Benim ben”
Tanır kocasının sesini;
firari öfkeli…
Hasretle sarılmak ister karısı
Firari itekler.
Saklanır genç kadın
Firari bıçağı alır mutfaktan
Sesin geldiği yöne gider
Rasgele batırır bıçağı, defalarca
Genç kadın kan gölünün içinde
Birkaç kez titrer
Firari elinden bırakmaz bıçağı
Gözleri sabitleşmişti
İlgisizce bıçağı atar
Koltuğa bir külçe gibi yığılır
…….
…….
Tutuklanmaz
Mahallenin delisi
Büyük aşık firari
……..
……..
Kirli bir ruhun yazdığı
yalan üzerine kurulu
Bir imzasız mektup.
1988