Bir İnci Tanesi Olmak İstiyorum... Keşfedilmeyi Bekleyen...

Seni Seviyorum... Seni Seviyorum... diye hep tekrarlıyorum içimden... Bu senin için değil... Sana söylediğim için de bir anlam ifade etmiyor... Sırf kendim için söylüyorum... Kendime söylüyorum sevmeyi unutmamak için...

Anladım ki, söylenmezse unutuluyor. Hatırlatılmazsa çınlatmıyor yüreklerimizi... Bekliyor öyle köşe de sessizce ne zaman biri beni candan söyleyecek, hasretle, yürekten özlemle...

Sevmek özlemek elbet bir gün bitecek diyorum... Hasret bitecek... Sevgisizlikten yorulucak gönüller... Sevmekten yorulan ama bıkmayan gönüller gibi...

Sevgisizlikten pes edecek yürekler... Seven yürekler sarıp sarmalıyacak yine... Yürek sevmekten yorgun... Savaşcı ama... Çıktığı bu savaştan galip bir edayla karşılayacaklar sevgisizlikten yorgun yürekleri bir gün...

Yazılanlardan da ders almıyorlar... Onca şiirden, şarkıdan... Olgunlaşmamış yürekler bir masal gibi dinleyen çocuk misali dinliyorlar anlatılanları... Yaramaz çocuk, Bir gün büyüyecekler, geç kalmış sevdalarına doğru olgunlaşacak yürekleri, olgunlaşmaktan çürümeye doğru yüz tutan meyvelerine doğru koşacaklar... Koparmak için ne mutlu... Ne mutlu ki her meyvenin çekirdeği var... Küçükte olsa yeniden büyümek için... Zor belki yetiştirmek ama yetiştirecekler zamanla çekirdeği sağlam...

Kimse bir mucize beklemiyor... Sadece sevmeyi bil hayatta... Sevmenin güzelliklerini paylaş zamanla ve yaşamla... Herkesten kork, en çokta sevmeyi bilmeyenden... Sevgiden zarar gelmez insana... En çok acı çekersin... Bu hayatta... Karşılıksız kalırsa ya...Karşılığı işte bu tad bu lezzet var mı? Dünyada...

Bırak kendini sevgi seline seni sürüklesin seven bir gönüle... Korkma... Yürekten seven biriyse... Sonradan hep isterdim ama bir türlü gerçekleştiremedim sevmeyi dememeli ömründe... Sevgiler yarım kalabilir olsun. Sevmenin ne demek olduğunu bilmek bile güzel insan hayatında...

Küçük mutlulukları keşfetmeli hayatında, büyük acılardan sonra olmayan...
Sevgiyle yaklaşmalı bir güle ancak yaklaşıp tutarsa sevgiyle dikenini farketmez olursun... Bir çizik olsun yüreğimizde... Gün geliyor en büyük kesikler ders oluyor bize...

Şimdi sorsalar bana varsın tüm yürek yüzeyi çizik olsun... Elbet kapanacak bir gün kapanana kadar benle olsun... Büyük kesik dikilse bile izi hala var... Anlayana...

Acıdın ve sevmekten alınan dersler bir kenara atılmamalı yaşamda... Ölüm olmasaydı ayrılığı, ayrılık olmasaydı sevmeyi nasıl ayırtedebilirdik yaşamda... Aslında çok ta birisini sevmek önemli değil hayatta... Hele karşılığını bekleyerek sevmeyi, sevmek karşılıksız verilince bir anlamı oluyor yaşamda...

Gülü severiz, severiz diye kokusu daha mı güzel... Bülbülü severiz, severiz diye daha bir başka mı şakır yaşamda... Ne bekleriz bir insandan, severken onunla mutlu olmaktan başka...

Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi bir yerde okumuştum ; ayırmış Ama kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki, hakkını verebilesin sevdiklerinin, zaman bulabilesin bir teşekkür, bir elvada için... Sevmekten vazgeçmemelisin bunun için... Ama herkesinde senin gibi sevemeyebileceğini bilmelisin... Yüreğin büyüklüğü herkeste farklı...

Şükretmelisin yüreğinin büyüklüğüne, sevdaların küçüklüğüne aldırmamalısın... KİŞİLERİN KIYILARINDA YÜZMEMELİ, GÖNÜL DERİNLİKLERİNE İNMELİSİN... İnmeli ki İNCİ TANESİni bulabilmelisin... Anlayabilmelisin ki... Sevebilmelisin... Herkesin derinliklerinlerinde, en sevmeyi bilmeyen yüreklerde bile senin tarafından keşfedilmeyi bekleyen bir inci tanesi vardır... Çıkartıp yüreğinin üstüne takabilmemiz için bekleyen...

Hadi dalalım birbirimizin yüreklerine, başka yüreklerde bekleyen inci tanelerine...