Bir Kaç Satır

Bütün olay kendi dünyamda dönüyor...

Günün yorgunluğunu, bir kaç satırla hafifletmeliydim. Şimdilerde, konu olan her başlığı yazabilirim. Kendimi ertelediğim zamanlarda, ne kadar yalnız kaldığımı gördüm. Ne zaman bir kaç satırla özetlesem kendimi, ben kalabalıklaştım... Güçlendim... Okumalıydım böyle bir yüzyılda, bana en iyi gelen şeyin yazmak olduğunu keşfettiğimde; henüz çocuk çağlardaydım. Ne çok severdim okuduğum romanların giriş sayfasına bir satır hayat özetlemesi yapıp yazmayı. Kitap aralarında kuruttuğum gül yapraklarına sözler çoğaltmayı. Süslü peçetelere dizeler yazmayı ne çok severdim. Alışkanlık olmuş olmalı ki, halâ küçük kağıtları gördüğümde affetmiyorum.

Diyeceğim o ki, bir yola çıkacaksanız eğer, hayat gibi mesela; size değer verenlere hayatınızda yer verin. Hayat bize yoldaştır nefes aldığımız sürece. Bardağın dolu kısımları vardır mesela, neresinden bakarsak hayat bize oradan yanıt verir. 

Hayat bize, en büyük lütûftur. Ve bir şükürdür...