Bir kadın bekliyor....

Özledim...

Beklemek... Sevdiğini beklemek... 

Uzaklarda, çok uzaklarda olsanda aslında hep yanında olduğunu bilmek... İhtiyacım olduğunda biliyorum ki hep yanımdasın... Ben deliyim... Arada çıldırıyorum, milyonlarca şey kuruyorum kafamda... Sonrada onlar gerçekmiş gibi oynuyorum... Ama sen yalınsın, gerçeksin, teksin... Teferruatsız... Düz... 

Acaba böyle mi olmak lazım. Yani erkekler gibi. Söylediğini yaşayan, yaşadığını direkt söyleyen.... Şu an o kadar uzaktasın ki... keşke yanında olabilseydim.... Biliyor musun?... Ben gene çıldırdım.... Seninle elele yürüyüşler yaptık deniz kenarında, dağların üstünden uçtuk, kuşlar gibi şakıdık,  şelaleler gibi gürül gürül aktık, damağımızda tattığımız egzotik yemeklerin tadı,  kafamızda içtiğimiz içkilerin sarhoşluğu... Biz seninle dün gece gene beraberdik sevgilim.... Her gece olduğu gibi... Ama biliyor musun? Ben böyle çok yoruluyorum. Her gece seninle gezmekten yoruluyorum. Uyandığımda hiçte dinlenmiş olmuyorum, aksine çok yorgun ve uyandığım için bir o kadar da üzgün....

Bana kızmış olmalısın... Cevapsız kalan telefonlar için... 

Bana kızmış olmalısın... Yanında olmadığım için...

Bana kızmış olmalısın... Sana deliler gibi aşık olsamda bunu sana hatırlatmadığım için....

Bekliyorum sevgilim....  Beni anlamanı bekliyorum.....

Rüyamda ne gördüm biliyormusun? Kocaman uçsuz bucaksız bir deniz ve denizin içinde milyonlarca balık.... Ben kumsalda duruyorum... balıklar o kadar çok ki... uçuyorlar.... turuncu iki tane japon balığı ama kocamanlar.... sonra kuşlar... bütün kuşlar üstüme uçuyor... Ve ben çığlıklar atıyorum.... 

Söylesene sevgilim; şimdi bu rüyanın anlamı ne? 

Seni çok özlemiş olmamın yarattığı bir kabus mu bu?