Bir kadın

M e r h a b a l a r,

Bir kadın düşünün ABLA,
Dört tane kızkardeşi var, erkek kardeşleri yok, kardeşlerine her yardımı yapıyor, gerek maddi gerek manevi, her zaman yanlarında onların.
Öğleki yaptığı yardımlarla zaman geliyor eşiyle bile tartışabiliyor, kardeşleri uğruna eşine karşı gelebiliyor, o kadar çok seviyor kardeşlerini, Neredeyse tüm hayatını onlara adıyor, onlara hem ablalık hem ağabeylik yapıyor.
İki tane pırıl pırıl evlatları oluyor bu kadının, onlarıda çok seviyor çok şevkatli ve çok iyi bir anne, çocuklarını da eşiyle birlikte çok güzel yetiştirip büyütüyorlar.
Kadın aynı zamanda çalışan bir kadın, hem çalışıyor hem eşini hem çocuklarını ve hem de kardeşlerini ayırd etmeksizin ilgileniyor hepsiyle, hepsini çok seviyor ve hepsine özen gösteriyor.

Yoruluyor kadın, hayat ve mücadele yoruyor kadını.
Kızkardeşleri yoruyor, çocukları yoruyor, eşi yoruyor, yani yoruluyor işte, beyi çok iyi bir insan ama onu anlayamıyor, yaşıyorlar böyle uzun yıllar.
Zavallı Abla birgün o kadar çok yoruluyor ki, hiç kimseye söyleyemedikleri, hiç kimseyle paylaşamadıkları çıkıyor bir anda ortaya, ve Guatr hastalığı nedeniyle acilen hastaneye götürülüyor, tıkanıveriyor hastanede ve genç denecek yaşta 57 yaşında hayatını kaybediyor.
Çocukları ve eşi çok üzülüyorlar, tüm akraba ve tanıdıkları son derece şaşkın ve üzgünler, onsuz nasıl bir hayat geçirecekler, düşünüyorlar.
Ya kızkardeşleri, onlar ne yapıyor dersiniz, üzülüyorlar mı, ağlıyorlar mı, hayır, hayır, hayır.
Ablaları hayatını onlar için kaybetti diye diye zerre kadar üzülmüyorlar, her tutumlarıyla, hareket ve davranışlarıyla, konuşmalarıyla bunu açıkça ulu orta belli ediyorlar.
Üzülecekleri yerde Ablalarını daha henüz yeni o soğuk toprağa verdikleri saatlerde, kendi annelerini kim bakacak kavgasına giriyorlar, ben bakmam, sen bak diyorlar birbirlerine, annelerini ölen abla bakıyordu çünkü, şimdi anne ortada kaldı, kim bakacak kavgaları başlıyor.
Herkes şaşkın, herkez üzgün ama onlar anne bakma telaşına düşmüşler bile, zavallı anne top gibi oluyor ellerinde
yazık, çok yazık.
Zavallı abla,
Sen onlar uğruna neler yaptın, eşini üzdün, çocuklarını yeri geldi ihmal ettin, KARDEŞLERİM dedin, bak onlar arkandan neler neler yapıyorlar.
Değermiydi onlara dönde bir bak arkana, değmezdi hemde hiç, yazık sana.
Ben ağlıyorum bunları yazarken, ALLAH rahmet eğlesin, nur içinde yat, cennete git inşallah, bari orada rahat uyu,
Sevgiler hepinize,