Bir kadınlar günü fıkrası

Dünya kadınlar gününde bir çok ülkeden kadının katıldığı Dünya Kadın Örgütü toplanmış. Kararlar alıyorlar. “Kadınları kimse ezemez. Herkes eşittir vs. Bundan sonra kendimizi ezdirmeyeceğiz kocalarımızın isteklerini yerine getirmeyeceğiz” diye karar almışlar.  Sonuçlarını da gelecek sene tekrar toplanıp değerlendirmek üzere kongreyi bitirmişler.

Aradan bir sene geçmiş. Tekrar toplanmışlar. Sonuçları değerlendiriyorlar.
 

Önce İtalyan kadın söz almış;
-Eve ilk gittiğimde kocam benden yemek yapmamı istedi, bende bundan sonra yemek yapmayacağımı kendisinin yemek yapması gerektiğini söyledim.
birinci gün bişey göremedim,
ikinci gün kendisine yemek yaptı,
üçüncü gün bana da yemek yaptı o günden beri evde yemeği kocam yapıyor.
 

Salon alkıştan inliyormuş, sıra Alman kadına gelmiş;
-İlk gün eve gittim. Kocam benden elbiselerini yıkamamı istedi. Ben de ona bundan sonra temiz elbise giymek istiyorsa kendisinin yıkayacağını söyledim.
birinci gün bişey göremedim,
ikinci gün kendisinin elbiselerini yıkadı,
üçüncü gün benimkileri de yıkadı. O günden beri evdeki bütün elbiseleri yıkıyor. Salondaki diğer kadınların alkış ve tezahüratları ortalığı inletmiş.
 

Sıra bizim Türk kadına gelmiş;
-İlk gün eve gittim. Kocam bulaşıkları yıkamamı istedi. Bende ona bundan sonra temiz tabakta yemek istiyorsa bulaşıkları yıkaması gerektiğini söyledim.
birinci gün bişey göremedim,
ikinci gün bişey göremedim,
üçüncü gün sağ gözüm birazcık açıldı da, temizlik yapacak kadar etrafı görmeğe  başladım, demiş.

Not: Makamı, mali gücü, cinsiyeti, dini, mezhebi ve ırkı ne olursa olsun insanın insana yaptığı her türlü şiddeti ve zulmü lanetliyorum.