Bir Kaos Ortamı Ve Kirli ilişkilerin izleri...

Bugün hepimizin bildiği gibi 1 Mayıs İşçi Bayramı veyahut 'kukla' hükümetin uydurmasıyla daha başka bir kesimin bayramı...

Bugün korkudan sokağa çıkmayanların, derdini karşı tarafa anlatamayanların ve provokatif beyinlerin içimize bolca sızdığı bir gün...

Bilindiği üzere her Mayıs'ta korku duyulan sahnelerin tekrarlandığı bir gün oldu yine, peki hiç uzlaşmayı düşünemedik mi...

Afedersiniz, sayın hükümet sözcüsü RTE, Taksim'de yapmayın, biz bile mitinglerimizi orda yapmıyoruz demişti...

Ama şunu hiç anlayamamıştı, bu bayram herhangi bir ideolojik düşünce yapılanmasının halka hitap etkinliği değil, bu bayram sofralarında viskilerini yudumlayıp havyar yiyerek koca göbeklerini daha da büyüten para babalarının, komprador uşaklarının ve işbirlikçi, vatan soyucularının ezdiği kesimin bayramıydı.

Hükümet bunu istememiş olabilir iyi güzel ama o çok korktukları Taksim'de 1977 yılında onlarca kişi yaşamını onurlu ve haklı bir olay için kaybetmişti.Kendileri din üzerinden siyaset yapmayı çok iyi bildikleri halde bu onurlu insanların anısının bile kutlanmasını istemezler...

Çünkü devlet otoritesi sarsılır, çünkü halkın emekçi ve sömürülen gücü bir kere şaha kalktı mı tutulamayacağını çok iyi bilirler...

Madem otoriteyi o kadar düşünüyorsunuz sözde müttefik olupta yüzüne baka baka iş çeviren (önceden arkadan iş çevrilirdi, artık ona bile gerek görülmüyor) çok sevdiğiniz yabancı dostlarınız alışverişi neden kesmezsin...

Alışverişi kesemezsin ne üretiyorsun da ne tüketeceksin, bugün bankaların yarıdan çoğu satılmış, ticaretin dışalıma bağlanmış, sanayi gelişme adı altında yine yabancı ortaklarla iş yapan sözde Türk şirketlerine güvenilir olmuş, halkın sorunlarını dinlemeyi bir çuval kömür ve bir poşet erzak vermek zanneden bir zihniyet...

Evet farkındayım konumuzdan çok uzaklaştık, ama yanlışlarınız çok be kardeşim üstelik doğru bir nokta bırakmayacak kadar...

1 Mayıs'a gelince, şiddet herşeyin çözümü müdür....

Acaba provokatif beyinlerin yanında masum insanları da şiddete maruz bırakan zihniyet rahat mıdır...

Eğitimsizlikten dem vurulurken çözümü eğitimde aramayı dilinize pelesenk etmişken şiddet çözüm müdür...

Sendikalara da bir kaç sözüm var elbet, siz sendikalar senelerce işçinin ödediği aidatlarla ne türde gelişmeler elde ettiniz, gelişme derken makam arabanızın gelişmiş modelinden bahsetmediğimi anlamışsınızdır umarım...

Biz neler yaşadık, neler gördük deyip kukla hükümet'e hayıflanmakla bu sorun çözülmez, halkın temsilciliğini yapacaksanız halkın içine inip sorunlarını dinleyin, dinlemekle kalmayıp çözüm üretin, çünkü iş gücünün olmadığı bir toplum çökmeye mahkumdur...

Ve son sözümde doğru söyleyenlerin faili meçhul cinayetlere kurban gittiğini görmeye alışık Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarına, gidenlerin arkasından yas tutmayı bırakın ve ağlayıp, sızlanarak iç geçirmeyin...

Doğruluktan dürüstlük doğar unutmayın, doğruyu savunmak insanca yaşamanın en önemli ihtiyaçlarından biri değil midir...

Bu doğruların kime göre doğru olduğu da aşikardır, herhalde çarkına somak sokulanlar bu yazılardan duygulanmazlar....

Çünkü onlar bu köşeleri hiç okumazlar...