Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

13 Aralık '21

 
Kategori
Öykü
 

Bir Karanlık Mayıs Günü

Seni ne kadar çok sevdiğimi bugün daha iyi anlıyorum. 

Nefesin nefesimdi. Çok sevmiştim. Çok kıymetliydin. Sana aşıktım diyemiyorum ama seni çok  sevmiştim. Senin ilk olmanı istemiş, kendimce bunu tercih etmiştim. Sen benim öğretmenimdin, bana yol gösterendin. Senin olmayı istedim, senin de benim olmanı... Seninle neredeyse her şeye hazırdım ben. Zor, acı dolu zamanlarında yanında olmak istemiştim. Hastalığında ve sağlığında elini tutmak, hasta olduğunda bir tabak yemeği sevgiyle sunmak, ikram etmek istemiştim sana.  Senin yatağında olmak, senin çocuklarını karnımda taşımak fikri iyi geliyordu bana. Sen hatırlamazsın benim o zamanlar nasıl hastalandığımı ama hastalandığımda da beni o yataktan kaldıran; hayata, yaşama bağlayan senin sevgin ve bence aşkındı. Seni görmek, seni duymak, sana dokunmak, sarılmak; senin eşin olmak hayali, umudu beni yaşama bağlamıştı. İyiki vardın, hep öyle kalsaydın. 
 
Sonra bir gün çıkıp geldin hiç de alışık olmadığım maskenle. Tanımayı bırak, bilindik bir sima bile değildi yüzün. Yıktın tüm kurulmuş hayalleri, umutları. Bilmiyorum hiç yaptığın şeyler, kırdığın kalp, yıktığın hayaller seni üzdü mü. Üzerine bir an olsun düşündün mü inan ki bilmiyorum.  Bilmeni, üzerine düşünmüş olmanı dilerdim.  Belki bir şeyler değişirdi. 
 
Aklına düştüğümü biliyorum fakat. Bunu, beni bir engelleyip bir engeli kaldırarak pek güzel gösterdin. Aklına düştüğümü bilmek beni mutlu ediyor. Bu mutluluğun sebebi belki yeniden beraber oluruz düşüncesi değil artık. Ben o zamanları çoktan aştım fakat aklına düşmende beni mutlu eden şey; yaptığın çirkinliği, kırdığın kalbi düşünüp üzülmen fikri. 
 
Alelade bir kadın değilim; bunu sen ve ben dahil herkes biliyor. Beni özel kılan şeyi sadece  yüz güzelliği değil aynı zamanda ruhumun da güzelliğinin birer parçası olan vicdan, merhamet, sevgi, hoşgörü, sadakat ve demir kadar güçlü bir irade olduğunu da biliyoruz. 
 
Bak bir şey daha var!  ''sen ve ben'' demiştin ''biz''  için. ''ben ve sen'' sana anlamsız geliyordu sözde. 
Yüzümde koca bir gülümsemeyle aklıma geldi bu. Ne safmışım, ne kötüymüşsün sen de; ben sana kandım, sen beni kandırmak istedin. 
 
Hayatımda bazı detaylar var seni sevmekle sevmeye başladığım. Bunların hepsi bahaneydi, biliyor muydun bilmiyorum.  Ben onları seninle sevdim, her biri sana olan sevgimin birer sembolüydü. Ben şimdi seninle sevdiğim şeylere giden yolda emin adımlarla ilerliyorum. Sana her geçen an  biraz daha yakınlaşmak, aklına biraz daha düşmek için devam ediyorum dirençle.
 
Pişman olmanı, ahımın senden çıkmasını, ben dahil tüm kadınlarda sebep olduğun gözyaşlarının senin boynunun günahı olmasını diliyorum. Pişman olup geri dönmeni;  benden sevgi, aşk dilenmeni bekliyorum. Diyorum, ben sana aşık olmadım belki, ama ben seni çok sevdim. Geri dönmen için sabırsızlanıyorum.
 
Bu hikaye 7 Mayıs'taki gibi bitmemeli, bitemez, bitmeyecek.
Sen bana mutlak surette geri döneceksin.
 
 
 
Toplam blog
: 5
: 41
Kayıt tarihi
: 11.05.21
 
 

Yaşıyorum, yazıyorum... ..