Bir Kitap; Bin Beyin

                Bir insanın öğrenmesi gereken en önemli şeylerden birisi de kendisi ve kendi yetenekleri olduğuna inanmışımdır uzun zamandır.

                İnsan kendini keşfettiğinde hayatındaki en önemli keşfe hazır demektir ki; aksi halde kendisine toplum ya da belgelerin sunduğu hayatı veya zahir olan gerçekte var olmayan yapay derecelendirmelerin gölgesinde küçücük bir delikten sızan ışıkla yaşamını sürdüren bireyler olarak yollarına devam etmekten çok daha fazlasını yapabilirler.

                Uzun zamandır akıllı denilen ama aslında kendisini yapay derecelendirme basamaklarının birkaçına bilerek ve isteyerek hapsetmiş, hapsedilmiş biz insanlar, kendi yeteneklerimizi gerçek ihtiyaçlarımız için görmeye başladığımızda dünyaya çok daha farklı gözlerle bakacağımızı düşünüyorum.

                Zaman zaman elime geçen veya araştırma merakıma yenik düşerek incelediğim konulardan birisi de özellikle beyin oldu. Özellikle beynin aktif ve kendi yararın ve insanın kendi mutluluğunu tesis etmesi, gereksiz köleleşme araçları olmaksızın da yaşayabileceğini öğrenmesi, ikna olması aynı zamanda tam, kesin ve doğru deneyimler yaşamak suretiyle kendini geliştirmesi günümüzde heklenmiş insan kuşağında ne kadar zor olsa da yine de kölelikten tam olarak sıyrılmak imkânsız gibi görünen şu hayatta bir oyunbozan olmak, bile bile köleleşmemek gerektiğine inanıyorum.

                Beyin işte tam burada devreye giriyor ve ne yazık ki kontrol dünyasında duymamız istenenleri duyuyor, duymamız istenmeyenleri duymuyor belki de yanlış algılıyoruz. Aynı zamanda görmemiz gerekenler veya birilerince görmemiz kesinlikle zorla da olsa gösterilenler gözümüze gözümüze sokulurken, birçok şeyi görmüyor olabiliriz.

                Bizler aydın, yarı aydın veya cahiller olarak küçük dünyalarımızda kendimizce caka satarken, bizim dışımızda devasa bir oyun oynandığından tamamıyla hemen herkes fikir birliğinde de olsa ortaya somut bir şey koyma anlamında ne yazık ki, çaresizlik hissine kapılmak dahi, köleliği tamamen içselleştirmekten iyidir.

                Beyinle ilgili birçok kitap okuduktan sonra elime; Yazarı Jim Keith olan Zihin Kontrol adlı bir kitap geçti ki, insanların bundan yüz yıl önce yaptığı deneyler, yaptığı uygulamalar insanlığın durumunun pek vahim olduğu sonucunu ortaya çıkarıyor. Özellikle bizler sorgulamayı uzun süre önce terk ettiğimizden; (yaklaşık altı asırdır) düşünmediğimizden birçok şeyi kadercilik ve mevcut kontrol otoritesi olan din ve diğer yapılara havale ettiğimizden, havale etmeyenlerin durumlarına düşmekten bir şekilde gözümüz korktuğundan yerimizde sessizce saymaya devam ediyoruz. Düşündüğünü ve yol aldığının düşünen, kendini bir şekilde otorite olarak kabul ettiren birçok birey ve yapının da daha üst yapıların maaşlı veya gönüllü takipçisi, yılmaz terbiyecisi olduğunu düşünmeyebiliyoruz.

                Okumanızı tavsiye ederim, sadece bunu değil, beyin ve kendinizle ilgili olan birçok konuda düşünmemiz gereken bir çağda bize hiç tanımadığımız insanlarca bedava sunulan hiçbir şey öyle  sanıldığı gibi masum olamazlar.

                Öyle ya; ülkede insanlar kardeşleri ile üç beş kuruşluk maddi çıkarlar için birbirleriyle mahkemelik hatta birbirlerini kesiyorken bedava sunulan şeyi sunan kişi ne yüce gönüllü bir kimsedir! Haşa bu kişi ya da kurum Allah olamayacağına göre Allah olmaya soyunmuş bir güç veya güç birliği neden olmasın.