Bir küçük kız, bir küçük kuzu ve dedem Mustafa

Tarih;

Simdi yasadiklarimiz ve yasayacaklarimiz icin 'Erken ikaz Sistemi' imis.

Tarihi biliyorsan, seni erkenden ikaz ediyor!

- Senden oncekilerde ayni seyleri denediler. Ayni hatalari yaptilar. Sen yapma!...

Diyecek de?

Tarihi dogru yazarsaniz!...

***

"Benim kahraman dedelerim!...." diye baslarsam, dedelerimizi kucumsedigimiz gibi, torunlarimizi da hice saymis oluyoruz.

Gercekde;

Dedelerim kahraman degil, asker kacagi...

Hem de ikisi birden!...

Ama;

Onlarin babalari, amcalari, kardaslari cephelere gidip de donemeyenlerden?...

Kapisina gelen kucuk kiz icin;

- "vuralim..."

diyende benim buyuk buyuk amicalarim...

"Aman ha!..."

diyenlerde...

***

Birinci Dunya Savasi'nda erkeklerimiz savasta, eli-ayagi saglam hanimlarimiz da cepheye cephane-erzak tasima derdindeyken, geride kalanlar aclik cekmisler!...



Soguk mu soguk, karanlik mi karanlik bir gece;

Sivasin Zara kazasinin bir koyunde.

Gecenin orta bir yerinde.

Kopekler urumusler.

- Gidin bakin hele!...

Bakmislar.

Kopekler ahirin kapisina yigilmis.

Almislar ellerine 'cira' lari, girmisler ahira.

Ne gorsunler?

Kucuk bir kiz cocugu, yeni dogmus bir kuzuyu yemege ugrasiyor.

Canli canli.

Ama belli ki ne gucu, ne de takati kalmis!...

***

Agzi burnu parcalanmis kuzuyu kucuk kizin elinden almislar.

Buyuk buyuk amicalarimizdan biri bagirmis kucuk kizi gostererek:

- Vurun su canavari!...

Oburusu;

- Gebertin!...

Obur buyuk buyuk amicalarinin cocugu, dedem olur;

- Aman!...

demis.

- Aman!....

Sonra donmus seyirde olanlara;

- Siz acligin ne oldugunu bilmez misiniz?...

***

Kucuk kizi iceri almislar.

Isitmislar.

Suratindaki kanlari, pisligi temizlemisler.

Yarali kuzuyuda kesip, pisirmisler.

Davetsiz misafirlerinin onune koymuslar.

Kucuk yavrucugun elleri onunundeki asa uzanmis uzanmasina ama; havada kalmis...

Kucuk yuregi daha fazlasina dayanamamis...

***

Dedemler kucuk misafirlerini,

Yakinlarda bir yere defnetmisler...

Kimse kucuk kizin ne kim oldugunu bilmis.

Ne nereden gelip, nereye gittigini?

Ne dini, ne de milliyeti?

Hangi dili konusur, bilememisler.

Anadolunun bir tepesinde hayat bulmus, baska bir tepesinde can vermis...

***

Bu oykuyu bugun anamdan dinledim.

Baska insanlar, baska oykulerle birlikte.

Artvinli Laz gelinimiz,

Osman Emminin karisi Erzurumlu Nazire,

Komsumuz Osanna.

Bugun dinlediklerim.

"Bir zamanlar Anadolu" diye, keyfim olursa ayri ayri yazarim diyorum.

Diyorum da...

Insanin bazan yazmaya bile eli varmiyor...







-