Bir Mayıs'ın anlamı

Küresel sermayenin dünya üzerinde alabildiğine serbestçe dolaşarak bütün dünya halklarını sömürdüğü dünyamızda artık emperyalizmin son günlerini yaşamaya başlaması ile patronların işçileri ''hepimiz aynı gemideyiz batarsa beraber batarız'' sözleri ile baskı altına almaya çalışıyorlar. Aslında hepimizin bir gemide olduğu bir gerçektir. Yalnız bir fark var onlar kameralarında veya güvertede sefa çekerken biz aşağida gemiyi yüzdürmek için kürek çekiyoruz. Sonrada geminin yükü ağır gelince denize atılası gerekenler olacaksa kürekçiler gemiden atılıyor. Eğer konu biraz daha ciddi hal alırsa tüm emekçilerin alınteri devlet malıda devreye sokularak gemi yüzdürülmeye çalışılıyor. Kenarda oturan ne işçi ne iş veren sadece köyünde veya bağında bahçesinde çalışanında emeği sermayenin kurtarılması için kullanılıyor. Batan bankalar, şirketler sanki köyde yaşayan Mehmet Amcanın bir sucu varmış gibi onun oğlunun okumasına, vatanın korunmasına, sağlıklı yol ve su için verdiği vergiler kullanılıyor. Böle bir şey olur mu? Kim benim verdiğim vergileri bana sormadan batan şirketlere veya batan bankalara verir. Kim benim adıma İMF ile bir takım anlaşmalar yaparak ödünler verip batan şirketlerin kurtarılması için kıredi almalarını sağlar. Batan veya batması olası banka veya şirketler, en ufak bir hesap noksanlığını işçinin sırtına vurup hemen gemiden tutuğu gibi denize fırlatıyor. Devlette o şirketi kurtarmak için denize düşenin ödediği vergileri şirketlere aktarıyor.

Şimdi bizde kalktık bir mayıs işçi bayramı diye sokaklara döküldük. Horon oynadık, davul çaldık, marşlar söyledik. Halk bizi televizyonları başında izledi bir kısmımızı yasadışı ilan ettiler, izinsiz gösteri dediler. Boyalı su, biber gazı sıktılar ve copladılar.

Şimdilerde küresel kriz var. Bu herhelde işçilerin aldığı maaştan kaynaklanan bir durum olmasa gerek. Üretimin hesapsızca ve bilgisizce bazı sektörlerde alabildiğine artırılması, aşırı kar etme isteği ve savaşlarda boşuna harcanan milyarlarca dolarların yerine konulmasından kaynaklanmaktadır. Dünya üzerinde sırf insan öldürmek için harcanan paraların onda biri dünyada aç insan bırakmaz. Sadece savaşmak için eğitilen donanımlı bekletilen genç insan sayısı milyonlarcadır. O gençlerin ekonomiye katkılarını düşünün belki de dünya çalışanlarının yarıdan çoğundan fazladır.

Neresinden bakarsanız bakın, ezilen horlanan kesim bu şartlar altında bir mayısta bayram etmeyi hak etmiyor. Ancak emekçilerin çalışanların kendi geleceklerini ve dünyadaki tüm çalışanların geleceklerini garanti altına alabileceği sendikal haklarını elde edip emekten yana politikaların oluşmasına katkı koymaları zorunludur. Onurlu bir yaşam için bütün emekçiler kardeşçe ve yıkmadan dökmeden yeniden sendikal hak mücadelemize hız verelim.