Bir Meryem Ana Vardı

           KÖYÜMÜZ ESENLİ’DE BİR MERYEM ANA

Mardin, Kızıltepe’nin Esenli Köyünde olduğumuz yıllarda (  1940 - 1965 ) Meryem Ana diye bir komşumuz vardı. Kocasını kaybetmiş dul bir kadındı. Üç evladı vardı. İki oğlan bir kız. Bunları da evermişti. Bir oğlu ile birlikte yaşıyordu. Güleç yüzlü, tatlı dilli bir kadındı. Komşular arasında Meryem Ana diye anılır ve çok da sevilirdi. Sözü, sohbeti hoş bir kadındı. Süryani idi. Ancak komşular arasında asla din ayrımı yapmazdı. Düğünlerimizde, bayram ve ölü ve yas günlerinde hep yanımızda idi. Ramazan günlerinde çoğu zaman hatırlıyorum akşamları yemek yapar, bizleri davet ederdi. Çok görgülü, inançlı, çok zengin bir mutfak kültürü vardı.

Meryem Ana annemin yakın arkadaşı idi. Çoğu zaman evimize gelir annemle dertleşirdi. Özellikle annem Kur’ anı Kerimi okuduğu zaman annemin yanında oturur ve huşu ile dinlerdi. Yaklaşık 60 yaşlarında bulunan bu kadın( Meryem Ana )   bir gün annemin yanında onu dinlerken anneme yaklaşıyor ve aynen şöyle diyor:“ Kezban hanım,  size bir şey diyeceğim, sakın çocuklarıma söyleme. Ben Müslüman olacağım “ diyor.   Kelime-i şehadet getirir ve Müslüman oluyor. Bu konu onunla annem arasında sır gibi gizle kaldı.

Aradan beş altı yıl geçtikten sonra vefat etti. Annem onun vefatından sonra bu olayı bize anlattı. Vasiyeti üzerine Müslüman mezarlığında dualarla kara toprağa emanet ettiler.   Cenaze töreni tüm İslami şartlara ve geleneklerine göre yapıldı. Çocukları ve yakınları bu olay karşısında hiçbir şey demediler. Bu olayı hiç unutmuyorum. Anılarımız arasında tatlı bir olay gibi kaldı. Allah rahmet eylesin diyorum. Anadolu topraklarında nice böylesine gizli sırları saklayan ve bilinmeyen nice Meryem Analar vardır. Ne yazık ki yıllar sonra sevgili annem de ona kavuştu.     

Abdülkadir  GÜLER 

30 Ocak 2020-  SÖKE