Bir mültecinin sandukası

Gökyüzü olup yağmura bezenmiş gözlerim
Kümülüsler avuçlarında hüzünlerimin.
Yamanmış bir yürek olur lime lime mutluluklar,
Yurtsuz bir mültecinin sandukasında saklı.

Ah nasıl bir yoğunluktur beni çatlatırcasına
Böyle asırlık kederleri bohçamda toplamışım.
Nasıl iyelenmişim koşulsuz pazarlıksız bunca acıyı,
Ve hiç bir hal umurumda olmadan.

Ben bu kentin bütün çıkışlarını kapamışım,
Gözyaşlarıma boğulmuş Akdeniz.
Kalbimin en nazlı koyunda kırık bir sandal bekler
Öylece terketmişim aşkları, en sancıyan yerinden.

Kendini yok saymaya alışık bir garip hikaye bendeki,
Dökülürüm yorgun bir kalemin
Kan pıhtısı dilinden.
Hiç bir felsefe açıklayamaz olümcül karanlığımı.
Ancak yokluğunun yarasıyla olanaklı
Ölümümün izahı...