Bir öğretmenin "hediyesi"

Duyanlar sanacaklar ki; bakanlık bir genelge ile, velileri öğretmenlerin "HEDİYE" hışmından kurtarmak istiyor.

26 yıl öğretmenlik yaptım; Maddî hediye aldığımı hatırlamıyorum. Eğer velilerin korunması isteniyorsa, eğitim ve öğretimin kanayan yarası olan, özel dersanaler gündeme getirilsin. "Çözüm öneriyorum" başlıklı "blog" yazımda bu konuya değinmiştim. İlgililere, okumalarını tavsiye ederim. Dönelim konumuza:

Bir 24 Kasım yaklaşırken, ben Millî Eğitim Bakanı Olsaydım:

" Aziz Türk Milleti, değerli veliler ve fedakâr öğretmenler;

Her 24 Kasımda, daha da artan bir heyecanla, öğretmenler günümüzü kutluyoruz. Ulusumuzun geleceğini teslim edeceğimiz çocuklarımızı, yurdumuzun en ücra yerlerinde kaderleri ile başbaşa eğiten bu insanlarımıza, şükranlarımızı, sadece 24 Kasımlarda değil; günün her 24 saatinde sunmak bile yetersiz kalır.

Görevde mesaî tanımayan, üşüyen sırtlara ceketini örten, nezle olan yavruların sümüğünü silen, okul sobasını üfleyen, onur kibir gütmeyen bu insanlar, sizinle kaynaşmış "sizden biri" olmuşlardır.

24 Kasımlarda asaletiniz gereği, onlara dünyaları sunmak istersiniz. Bilirim, sizleri çok iyi bilirim; Yurdumun çömert insanları... "Gönülde vardır lâkin elde yoktur... Hiç tasa etmeyiniz, öğretmenlerimizin sizlerden maddî bir beklentileri yoktur. Tatlı diliniz gülen yüzünüz baki kalmak kaydı yanında; Her Öğretmen için en büyük hediye "SİZİN YAVRULARINIZI, BU VATAN İÇİN HAYIRLI GENÇLER OLARAK GÖREBİLMEKTİR"

Elbette dileyen, "çam sakızı, çoban armağanı" kabilinden hediyeler de sunabilirler. Bunlar, maddî gücünüzün teşhiri anlamından uzak, anısı her gönülde farklı duygular oluşturabilen, mütevazi hediyeler olabilirler.

Bu güzel günde, bütün olumsuz şartlara rağmen, Ulusun dağını , taşını arşınlayan, ruhundaki vatan sevgisi ile, yılmadan gayret gösteren öğretmenlerimizin huzurunda; bir sorumlu kişi olarak( borçlunun ezikliği ile) suskun kalmayı! en büyük erdem sayar, kendilerine ulu önderin yolunda nice başarılar dilerim...