- Kategori
- Şiir
Bir ot bitermiş
Kan akınca toprağa, bir ot bitermiş,
Adını Habil’den Kabil’e söylerler,
Anadolu’da , Şahname’den öğrenmiş,
O ota, kardeş kanı derler…
Bu ot biter bitmez hemencik ardından,
Kara tozla karışık tufan çıkarmış,
Göz gözü görmezmiş, kalp kalbe akmadan,
Ay, güneş bile hicabından solarmış…
Ey Anadolu! silsen gözyaşlarını,
Baştan başa gül bahçeleri doldursun,
Bağların, meydanlarınla yollarını.
Uçsuz bucaksız ırmakların hep aksın…
Dağlarında sülün, geyikler dolansın,
Bütün suların berrak ve tatlı aksın.
Hep bahar gibi taze güzel kalasın,
Her köşenden rahatlık ve keyif aksın…
O lanet okuduğun kim bilir misin?
Ölen de kardeşin, otur sen de ağla…
(ABBA: 7 Şubat 2016. Kardeşşşş Payıııı… Yorumsuzzz….)