Bir selpak alır mısın abla?

Kaçımız duymadık ki şehrin sokaklarında yürürken usul usul yanımıza sokulan çocuklardan "bi selpak alır mısın abla, abi?" sözünü. Ne acı değil mi gecenin soğunda biz üstümüz başımız en kalın markalı elbiselerle ısınmaya çalışırken, 4-5 yaşındaki çocuklar üşümez mi acaba?

Kim sorumlu acaba bu çocuklardan? Aileleri mi; ki onlar ekmek bulabiliyorlar mı acaba. Ya da suçlu sosyal devlet mi? Her kimse artık ortada bir gerçek var. Sokaklarda büyüyen bir nesil geliyor. On ya da onbeş yıl sonrasında bu ülkenin delikanlıları ve genç kızları buralardan çıkacak ortaya.

Sonra ne mi olur? Bilmem. Değişim denen şey bu ise iyi olur sanırım. Yok ama istenmeyen bir durum ise bu fena olur ya o zaman. Sokaklarda yetişen çocukların gözlerimizi yaşartan minik ve masum bakışları yüreğimizi dağlar kimi zaman. Bazen onlara bakarken usulca sokuluruz sevdiğimizin omuzuna. Yalnızlık ve kimsesizlik hissinden kurtulmak için iyice sarılırız sevdiğimize.

Bu konu üzerinde yazacak çok şey var. Şimdilik sadece giriş yaptık. Kimbilir yazdıkça ve düşündükçe bu konunun altından neler çıkacaktır.