Bir sevmek bin defa ölmek demekmiş

Askin sarabindan bilmeden içtim
Sevda yolundan bilmeden geçtim
Askin bir alevmis yar yar
Bir ates parçasi
Bilmeden gönlümü atese verdim
Bir sevmek bin defa ölmek demekmis
Bin defa ölüp de hiç ölmemekmis
Bin defa olup de ölememekmis
Sarabi zehirmis içtikçe öldüm
Yolu hep uçurum düstükçe öldüm
Askin bir alevmis yar yar
Bir ates parçasi
Atese gönlümü yaktikça öldüm
Bir sevmek bin defa ölmek demekmis
Bin defa ölüp de hic ölmemekmis
Bin defa ölüp de ölememekmis

Bir yürek kaç yara alır, o yürkte kaç yara izi kalır?Her seferinde "Bu sefere öldürücü darbe herhalde toparlanamam" dediğinizde, daha öldürücü darbelere maruz kaldığınızı ve öncekilerin küçücük sıyrıklar sayılabileceğini görürüsünüz. Hele iz bırakanlar unutulmaz felsefesine sahip biriyse karşınızdaki ve vurdukça vuruyorsa acımasızca.

Lucterius demiş ki "Her şey kırılmaz zincirleri ile bağlı yazgının"

Kişi asla kendini beğenmemeli. Kendini beğenmek insanın özüde ve yaradılışında olan bir hastalık dahi olsa. Oysaki insan yaradılmışların en zavallısı. Şu ego yok mu, şu ego insanın kendisini öteki yaradılanlardan ayrı bir statüye koyup, herkese tepeden bakmasına, kendinin bir ayrıcalığı olduğuna inanmasına en geçerli dayanak. Bir de paye alırlarsa sevenleri tarafından bu egoları bol besili insanlar, işte o zman yeryüzünün en vahşi, en vicdansız, en acımasız, en sevgi yoksunu kişileri haline o kadar kolay dönüşebiliyorlar ki. Dilerim hiç kimse böylesi egoist insanlara yazgı zincirleri ile bağlı olmasın. Öyle sanıyorum ki Üç Hürel'in bu şarkısının ortaya çıkmasına kaynak olan da böyle bir insana duyulan sevgi.

Dizginsiz tutkuların anlamlandırılması bu şarkı. Kendi için yaşamayı unutup başkaları için yaşayan insanlara ithaf ediyorum bu şarkıyı. Kendisinin mutluluğunu ve iyi yaşamasını unutan ve başkasının mutluluğu ve iyi yaşamı için uğraşıp didinen budalalara armağan ediyorum. Asla tutkularınzın esiri olmayın. Çünkü kontrol edilemeyen tutkular yarardan çok zarar getiriyor insana. Tutkunuz ne kadar büyük olursa olayları zamana bırakması da o kadar güç oluyor insanın. Bir şeyler ters gittiğinde ya da bir şeyler geciktiğinde beklenen gelmediğinde mesela sabırsızlanıyor, huysuzlaşıyor, tahammül edemez duruma geliyor , kendisini huzursuz eden duyguları ister istemez sorunun kaynağına yansıtıyor ve o insana karşı soğuk ve kuşkucu olmaya başlıyor insan. Bu da kendi sonunu hazırlaması demek oluyor.

Tutku aşkta vardır , sevgide vardır ve tutkularınız egoist bir insanın eline düşürse bin kere değil yüzbinkere ölmeye hazırlamanız gerekir kendinizi. Oysa vicdan öyle birşeydir ki; kendi kendisinin silahıdır. Eninde sonunda sızlar ve bu sızlamalar azap verir vicdansız isanlara da.Kimse bencil sevgilerde yüzbin kere ölmesin.