Bir şey bazen eksik!

İnsan kendinde, kendi zihninin yeteneğince mükemmele ulaşabilir ve bunu yansıtabilir.

İnsanı doğada ayrı bir yere yerleştiren de bu özelliğidir; ’aklı’ dır.

Akıl ile doğadan ayrı düşmüşüz; akıl ile sürekli gelişiriz; akıl ile doğada sıradan olmayanız. İnsan doğa da ki tüm diğer varlıklar gibi bu farklılığı nedeniyle önceden düzenlenmiş değildir; bakar, görür, dokunur hisseder, koklar çarpıtır ve yaşar.

Kimi bu yaşamda sıradanlığı yeğler; kimileri mükemmeli arar kendinde.

İnsan bazen kendinde ilerisini görebilir; o andan sonra başka bir basamakta olduğunu fark ettiği olur.

Sıradan gündelik hareket içinde sıkılır, usanır, değişiklik ister. Farklı aldanma yöntemleri yaratsak bile bir süre sonra yine bir şeyler bulup huysuzlaşır, kırar etrafı kendinden bıkar.

Neden ararız; farklı olanı; ideali, neden olana razı olmayız?
Çekip gitmek ve bir daha dönmemek özlemi nedendir?

Ve çekip gitmeyi özlerken; bağlarımızdan kurtulmayı düşünürken, neden yine bağlanmayı düşünerek yaparız bunu.
Bu yeni gelecek bir sıkıntının planı olmasın sakın!
İçimizdeki atlar aynı yöne ne zaman koşar?

Bir şey eksik hayatında..

Her Sevda

Öteki başkaldırır daha bitmeden biri
Biz isteyelim istemeyelim sürüp gider böylece.

Baksak ki unutmuşuz günün birinde her şeyi
Ne o sevdalar, ne ölümsüz sözler kalmış
Toplasak toplasak hepsini işte
Onca sevda bir sevdayı yaratmış
Döner durur başımızın üstünde
Gözlerden ağızlardan saçlardan
Ellerden omuzlardan yapılmış hale.

Ve çınlar her biri bir silahın yankısı gibi
Bir yaşam boyu biz tetiği çektikçe.

Edip Cansever
(Sevda ile Sevgi)