Bir şey söylemedim ki duyasın...

-Soğuk iklimlerde büyüdük, ondan mı dersin? Onun için mi ikimizinde gözleri böylesine çekik?

-Muson rüzgarlarına karşı böyle oluyormuş...öyle diyor bilim adamları; "türün evrimi adına" sanırım bu da bir tür savunma...

- Amaaan... neyse ne, boş boğazlık işte benimkisi...var mı sanki bunun bir önemi?

-Asıl nasıl baktığın önemli, hatta dur dur öyle de değil...

-Nasıl anlatılır ki şu hissettiğim? Ki ben kelimelerin sevgilisi; ne zaman istesem bulurum birinin yerine, hemen bir diğerini...

-Kitlendim ben bile bak ...yağarken sanki gökten her gece bana envayi çeşit kelime; aklımda gözlerin olduğundan mı ne; yer kalmıyor ki başka hiç bir şeye zihnimde...

-Bilmiyorum sanma ne hissettiğimi...ahh nasıl da biliyorum aslında...

- Ama gel gör ki; yetmiyor işte sözler anlatmaya...

-Basit ve alabildiğine sade; ahh bir bilseydin şu söyleyemediğim varya, nasıl da güzel bir şey aslında...

-"Hey adam" neden bakıyorsun sen bana böyle?

-"Yapma" desem...dilim de varmıyor ya buna.

- Hoşuma da gidiyor, sen bana bakma... hem de delicesine....

-Ama utanıyorum işte...

- "Sen mi, bir bakıştan mı?" deme, ne olursun bana...

-Haydi susalım...nasıl olsa gözlerin fısıldayacaklar yine...

-Gel sokul yanıma, eğil şöyle... bir şey paylaşacağım seninle; fark ettiğim bir şey oldu şu son zamanlarda.

-Bu aramızda bir sır olsun ama, sakın ha bir başkasına anlatma.

-Fark ettin mi bunu sen de?...

-Dile gelmediğinde, hissedilenler çoğalıyorlar aslında...

-"Susalım"

-Ve evet... suslanları biriktirelim, bir süre daha.

-Şimdi ölesiye yorgun göz kapaklarım, kapanmak için yalvarıyor adeta.

-Direnmeyeceğim bu defa.

-Biliyorum çünkü, onlar kapandığı an daha; misafirim olacak çekik gözlerin, kapanmış göz kapaklarımın ardındaki dünyama...

Sevgi ve ışıkla,
Ayna

30.12.2007