Bir şiir (başlığı yok)

Siz bizim evin balkonunu bilmezsiniz. Daralınca hemen atıldığım tek yer orasıdır. Ben hep orada nefes alırım. 

Siz bizim evin balkonunu bilmezsiniz. Tatlı esen rüzgarın getirdiği ilkbahar kokusunu öyle bir çekerim ki içime. Ciğerlerimde sıkıntıya bulaşan nefesi üflediğim ve "ohhh çok şükür yarabbi" dediğim yerdir. 

Siz bizim evin balkonunun manzarasını da bilmezsiniz. Karşıki kavaklık, ilerideki Aladağlar, mavi gökyüzü... Bakışlarımla onlara birçok şey anlattığım yerdir bizim balkon. Sıkıntımı gözlerimle fışkırttığım yer. 

Siz bizim evin balkonunu bilmezsiniz. Bir of çeksem karşıki dağları yıkabileceğimi düşündüğüm yerdir orası. Aladağlar, kahverengi dağlar, bir dikili ağacı olmayan dağlar... 

Siz bizim evin balkonunu bilmezsiniz. Bana bu şiiri yazdıran yerdir. Ama bir de şu yoldan geçen arabaların gürültüsü olmasa. 

Bu arada siz bizim evin balkonunu nerden bileceksiniz ayol! 

:))) Bütün hakları bana aittir. 

10.06.2011 

saat akşam 7 suları