Bir şiir gibi

23 Mart 1981’de annemi kaybettim,

Saygı ve rahmetle anıyorum.

Senden artık haber alamıyoruz

Tatlı sesin kaldı kulaklarımızda

Ruhun uçtu semaya

Kemiklerin kaldı tarumar

Avuçlarımız senin için

Durdu duaya

Geçen gün mezarının başında iken

Tâa uzaklardan bir kuş geldi

Kanatlarını çırparak taşına kondu

Ötmüyordu kuşcağız

Bir sağa baktı, bir sola

Sanki bizi dinliyordu

Bizi öksüz bıraktın

Nasıl boğdun kedere

Seni yazmak, seni anlatmak

Bir roman gibi, bir öykü gibi, bir şiir gibi

Gerçekten güç, gerçekten zor

“Ana gibi yâr, vatan gibi diyar olmaz”

Derler doğrudur

“Ana başa taç imiş, her derde ilaç imiş”

Koca Yunus ne denli güzel söylemiş

Nur içinde yatsın

Gerçekten güç, gerçekten zor

Gel de, bunu bana sor

Ana deyince

İçime düşer

Bir kor.

Abdülkadir GÜLER