Bir Tarafımda Sen Diğer Tarafımda Hayat İşte

Anlatmak isteseydik nasıl başlardı ki cümlelerimiz. Sahi ne zaman başlamıştı her şey...
Sen başkasına âşıktın bende sana... Arada göz göze gelsek de bir kaç saniyeden fazla bakışamıyorduk galiba. Çocuktuk.
Ama ben aşık çocuk; Sahi aşkın tarifini sorsalardı eğer bize; galiba cevaplayamazdık bile...

Dejavu dedikleri böyle bir şey olsa gerek. Geçen sene o notu bulduğumda kitabımın arasında çok üzülmüştüm. O kadar uzun yıllar geçmişti ki üzerinden,İçimden kocaman bir KEŞKE geçirmiştim... Şimdi tekrar karşılaşınca içimdeki keşkelerim daha da büyüdü ..

Tercihler, gidişler, vazgeçişler...
İnsan hayatının duygu mayınları... Bir tanesine fena çarptım bu sefer...
Hem de çok fena, Nerdeyse param parça oldum..

Belki de kuru bir merhaba ile geçiştirmeliydik sohbetimizi,
O kadar derinlere dalıp çocukluğumuzu konuşmamalıydık.
Büyüdük ikimizde başka başka hayatlara yelken açtık..
Her şey kocaman bir Keşke ile geçmişte kaldı...
İçimde kocaman bir keşke...
Sana dair, bana dair! Olması ve olmaması gereken ile ilgili... Hayatın bize oynadığı zalim ve acı öykü ile ilgili...
Uzun yıllar geçmiş olmasına rağmen daha ilk karşılaştığımız gün anlamıştım aslında bir şeylerin bitmediğini...

Hani insan aslında sürekli düşünmüyor ama, arada sıra da beynini ve kalbini de zorluyor geçmişteki günler. Çok çocuktuk ikimiz de. Hayatın gerçeklerinden bi haber.

Aşağıdaki sokakta oturduğumuz bir kaç saat yeteyordu. Aşktı belki de bunun adı.
Ama gerçekten aşk!
Birbirine asla ama asla zarar vermeyen iki çocuk. Çokça da bir birini seven.
Yanına oturmaya geldiğimde saatler geçmesin isterdim.
Belki de o beton parçasının üzerine çivilenip aylarca oturmak.
Ne yemek isterdim, ne de su...
Sadece sen olmalıydın, bir de ben. Gerisi teferruat.
Aynı gülen gözlerle bir birimize uzun uzun yıllar bakabilirdik. Biraz benden, biraz da senden ayırmıştı zaman bizi.

Bu kadar geçen zamandan sonra niye karşılaştırmıştı ki kader bizi?
Yoo yoo altında hiç bir şey aramamaya yeminliyim.
Sen de ben de büyüdük artık. Hayatlarımız değişti. Bundan sonra dönüşü yok hiç bir şeyin.
Ben yokum, sende yoksun...

Bizim gibi keşkelerimizi de bırakalım öylece kalsın yüreğimizin derinliklerinde...
Ama söylemeden edemeyeceğim. Çok özlemişim seni. Bana aşkla bakan ela gözlerini.
Yanında oturunca bir kaç dakika içime çektiğim kokunu...

Çok özlemişim seni...
Hadi ayrılık vakti artık. Gerçek hayatlarımıza doğru ilerleyelim. Aklımda gözlerin merak etme. Hapsettim bakışlarını yüreğimin en derinine... Kokun taaa içimde, hiç bir şey silemez onu endişelenme...

Hoş kal, hoşçakal...