Bir tek nefesim kalsa da

Bir gün dünya ayaklarımın altından çekiliverdi, artık her şey boşa çabaydı...
Dünyada bozulmadan kalabilmiş tek gerçek karşısında duyduğum çaresizlik bana bu hisleri vermişti...

Vermişti diyorum çünkü bugün farklı düşünüyorum.....

Yorgunluğum yüzünden el etek çekmedim hayattan, öfkem burnumdan fışkırmış beni katletmek üzereydi. Kabullenmek zihnimi eğitmek uzunca bir zamanımı aldı.
Bugün diyorum ki; bu gerçeği yaşamak için önce var olmak gerekir.

Gerçek benim gerçeğim, rüyalar benim rüyalarım, kimse bunları benim yerime yaşayamaz.

Yaşam güzeldir, ama gerçek de yaşam kadar güzeldir.
Bu bütünlüğü düşünürken gerçeğin hakkını verdim.
Denge kuruldu.

Acılar küllendi, acı içinde değil de, sevgiyle andığım kayıplarım var.
Gündüzüm gecem, yazım kışım, karanlığım aydınlığım sakin ve huzur dolu, sevgi dolu.

Gerçek bize meydan okuyor gibi görünse de, yaşayacak bir tek nefesim kalsa da o nefesin anlamını bilerek yaşayacağım.

Teşekkür ederim Nisan.......

Kedimiz NİSAN’ı sokaktan kaptığımızda el kadardı. Biz tavla oynarken sıkılmış olacak ki, geldi tavlanın içine kıvrılıverdi. Çok şükür öyle pek de hanım hanımcık bir kedi olmadı.

Büyük aşklar yaşadı. Kavgaya tutuşmuş sevgilisi için 2. kattan atladı, sevgililerinden kimisini çok sevdi, kimisini de az.

Dünya güzeli bebekleri oldu ve onlara çok güzel annelik yaptı, kedi severlerle akraba olduk.

Dikkat kedi var uyarılarımıza rağmen komşumuzun, doberman cinsi köpeği, balkonumuza yaklaşınca olan oldu. Nisan köpeğin yüzüne patileriyle estetik yaptı, sanıyorum işini iyi yapmış, köpek bir daha asla yaklaşmadı.

Birlikte geçirdiğimiz 16 senede birbirinden güzel bir çok anımız olmuştu. Huzur içinde yaşlılığını yaşıyor derken Ve... bir gün hastalandı güzel kedimiz. Felç olmuştu. İyileşmesi için en küçük umuda bile sarılmıştık.

Başına gelen hastalıkla, kendisine yaraşır bir şekilde 2 sene mücadele etti. Küçücük kalan cüssesiyle, bağırdı, ısırdı, tırmaladı.

2002 yılı 24 Kasım günü, saat 19.30' da huzura kavuştu.

Beynimizi birbirinden güzel anılarıyla, kalbimizi sevgisiyle dolduran kedimizi çok çok özlüyoruz. Kedimiz bizi çok mutlu etti. Biliyorum, o da bizimle mutlu oldu. Onu çok çok seviyoruz.

Nisan artık kalbimizde yaşıyor.

Sevgisi ısıtmıştı kalplerimizi.

Yanımızda yürüdü, yolumuzda yürüdük birlikte.

Ne bir soru, ne bir sorgu

Ötesini aramadık sevgi dolu birlikteliğimizde.

24 KASIM 2002

Görmemiştik soğuk halini.

Bizi çok şaşırttın.

Sezemedik yaşarken.

Ötesini aradık......

Ötesi; Artık düşlerimizdesin.......