Bir trafik kazasının sonrası

Dün akşam bir trafik kazasına tanık oldum.
Konyaaltı Gürsu Mahallesinde.
Tanık oldum derken kaza sonrasıydı gördüklerim.
Kazanın oluş şekli hakkında bir bilgim yok ama bir aracın ön kaputu dağılmıştı ve tuzla buz olmuş iki tane motosiklet tamda yolun orta yerindeydi.
Ambulansların sirenleri ise beyin kemirici cinstendi.

Kısa bir bakınmadan sonra hızla uzaklaştım olay bölgesinden.

Bugün öğrendim.
Kazada iki kişi yaşamını kaybetmiş.
Acı bir durum.

Oldum olası şu motosiklet denen ulaşım aracına sempati duyamadım.
Antalya’ya geldiğimden bu yana kaçıncı ölüm vakası, doğrusu sayısını unuttum.
Kaç tane tanıdığım öldü motosiklet kazasında, sayısını bilmiyorum.

Yıkıcı bir durum.

Motosikletli ulaşım sorunu bir şekilde çözümlenmeli.
Şehir içi yolların bu tip bir ulaşıma müsait olmadığı ortadayken Antalya’nın her yerinde adeta motosikletli ulaşım bir yaşam biçimi halini almış.
Hemen her gün bir ölümlü kazaya tanık olmak içten bile değil.

Motosikletli ulaşım saatli bomba gibi bir şey.
Hem kullanan için hem de diğer seyir halindeki araçlar için.
Kaza sonrası ölüm riski % 99’lar seviyesinde.
Bir taraf yaşamını yitirirken, diğer taraf bir insanın ölümüne sebep olmaktan dolayı inanılmaz bir vicdan azabı ile karşı karşıya kalıyor.
O halde gerçek tamda gözümüzün önünde duruyor.

Her yıl en az yüz insanın yaşamını yitirdiği motosiklet kazaları neden ısrarla tartışmaya açılmaz?

Neden halen bu konuda ciddiye alınabilecek önlemler alınmaz?

Ve daha ne kadar insanın ölmesi gerekiyor yetkililerin bu soruna eğilmeleri için?