Bir Tutam Zencefil !..

Sonunda beni de şâir yaptılar ya !..
Vallahi bravo !..Ah Maria !..
Kolay...kolay çok kolay...
Gel “biz” olalım demek kolay…
benimle hiç olur musun ?..
HİÇ Mİ ?...''hİÇ '' YANİ...
Bidiğin hiç !..
En güzel aşklar şarapla yıkanır,
 duygular mum ışığında uykusundan uyanır.
Kuş cıvıltıları anlatırmış mutluluğu.
Tüm mumları yaktım karanlığıma,
şarabı çıkardım yasaklı yanımdan.
Kuşları uyandırdım uykularından..
Yağdın…
Yağdın. Usul usul ip ince.
Yağdım…
Yağdım.
Tenime tenin değince, bütün gece.

Tek ihtiyacım neydi biliyor musun?
bir papatya yaprağı daha”

Bir kâsede  sundum tüm şâirlerin şiirlerini...
Arasına biraz hatmi çiçeği...bir tutam zencefil !..

Koku, tad, sıcak... sende her aradığım vardı:
Seni soğuk bulanlar, ısıtamayanlardı sevgili...

Kimin aşka meyli yoksa
O kanatsız kuş gibidir, VAH ona!...
Sevgili her acıya LEZZET verir.

Karşında ellerim titrerken sanma korkum senden ,
ben kimseden korkmadım içimdeki deliliklerimden başka ...

Tabela mı asmalı artık kalplere;
"dikkat edin kırılır" diye..

Sevme yolunda sorumluluk almaya çalıstıkça;
Sevme korkumuz da KAYBOLUR YAVAŞ,YAVAŞ...
Şuraya bir döşek ser yavaş yavaş !..
Gel yanıma otur yaklaş...


* * * * * *
M.Selek-Bosna-2o10-