Bir varmış bir yokmuş: Süreyya Ayhan...

Spor dendi mi, futbolun akla geldiği bir ülkede yaşıyoruz. Yazılı ve görsel yayında, “futbol” dışında başka spor dallarına değinen haberler/ yorumlar pek az. Varsa yoksa futbol, ötekiler, arada bir, “boşluk doldurma” niyetine.

Atletizm de, “yok sayılan”lar içinde yer alır. Atletizm, bir ara, Çankırı’nın Korgun ilçesinden çıkan bir genç kızla, önem kazanır gibi oldu. O genç kıza özenenlerin atletizm pistlerini dolduracağı umudu belirdi.

O genç kız, Süreyya Ayhan’dı.

Atletizmde bir “yıldız” doğuyordu.

Süreyya Ayhan, atletizme yönelmesi düşünülen genç kızlar için bir “simge” olacaktı.

Sıfat/lar bulmakta mahir basınımız, Süreyya Ayhan’a yakışanı bulmuştu:

Altın Kız!...

****

Altın Kız, Süreyya Ayhan, 11 Ağustos 2002 Münih’te yapılan Avrupa Atletizm Şampiyonası’nda 1500 metrede 3. 58. 79‘luk derecesiyle Avrupa rekoru kırdı.

31 Ağustos 2003’te Paris’te yapılan Dünya Şampiyonası’nda 3.59.04‘lük derecesiyle gümüş madalya kazandı.

Süreyya Ayhan’ı daha büyük başarılar bekliyordu.

Türkiye, uluslararası alanda onunla adını duyuracaktı.

Ne yazık ki, “parlayan”ların çabuk söndüğü, “zirveye çıkan”ların orada kalmadığı, oradan kısa sürede kaydığı bir ülkede yaşıyorduk.

Ülkemizin kötü yazgısı!

*****

Süreyya Ayhan, parlamak üzereyken “sönme”ye başladı. Arada bir ortaya çıkan/ bulunan, ama devlet dediğimiz sistemin, kanatlarının altına alamadığı “yetenek”lerden biri olarak sahipsiz kaldı.

Sahip bırakılan Süreyya Ayhan, “doping” kurbanı oldu.

Atletizm dünyası, “Süreyya Ayhan’a şok” haberiyle çalkalandı. “Şok” denense, “CAS ( Uluslararası Spor Tahkim Mahkemesi)’ın milli atlet Süreyya Ayhan’ın 4 yıl pistlerden men cezasını, ömür boyu mene” çevirmesiydi.

Bu karar, cezası nedeniyle uzun süredir pistlerden uzak kalan Süreyya Ayhan’ın parlamadan sönmesi demekti.

*****

Süreyya Ayhan’dan büyük başarılar bekleniyordu.

Türkiye adını uluslararası yarışmalarda duyuracak bir “yıldız” yetişiyordu. Ne yazık ki, “yıldız”, parlamak üzereyken “kayan yıldız” konumuna düştü.

Süreyya Ayhan, artık, masal dünyasının “bir varmış bir yokmuş”larının arasına katıldı.

Türkiye Atletizm Federasyonu’nu/ sistemi bir “terzi” sayarsak, “has kumaş”, “terzi”nin elinde heba oldu!

Yazık!