Bir varmış bir yokmuş

Bir varmış bir yokmuş diye başlamak istiyorum yazıma; çünkü bir varız bir bakmışız yokuz.

Geçenlerde gözümün önünde film şeridi gibi geçti eski zamanlarım…. geçmişte kalan yaşamlar nasılda zaman aşımına uğruyor.

Bir bebek geliyor gözümün önüne mavi iri gözlü, yanakları al al, kolları bacakları bogum bogum altında bezi üstünde kısa badisiyle göbegi dışarda, yatagın içinde yoğruşmalarımız o minik ayaklarını kaldırıp elleriyle tutuşu… agucuklar çıkarışı….bense onun yanında bu benim yaradanımdan en güzel hediye diye içimdeki sonsuz sevgi, bebegim ve ben…film şeridim hızla geçiyor. yürümesi paytak paytak düşüp kalkarak denge bulmaya çalışması nasıl güldürüyor beni … hastalanması kadarda endişeli oluşum ..konuşmasında yeni sözcükler üretmesi mutfaga “futfak” otobüse “ütibis” ve daha beni ne çok güldüren hali.

Bir varmış gibi düşündügüm o bebek şimdi nerede diyorum kendi kendime…o bebek nasılda degişti.

Tek değişmeyen şeyin değişim olduğu gibi..değişiyoruz gelişiyoruz geçmişe bir varmışa geri dönüp düşünmeye devam ediyorum… o minik mavi gözlü bebek şimdi koca bir delikanlı olarak yanımda …belki yatagımın içinde yogrulamadıgım kucagıma alıp zıplatamadıgım o minik bebegime sevgimi sevgimizin azalmadıgını bilerek sarılmalarımızı seviyoruz. Şimdilerde…

Konuşmayı bilmeyen bebek bana akıl danışıp soru soruyor yada ben ondan yeni bilgiler ögreniyorum bir varmış gibi…

Bir varmış eskiden diye düşündügüm babam geliyor aklıma , şimdi hayal gibi hatırladıgım bir vardı bir yok oldu diyorum yok olmanın yanında yanımda birileri destek oldu sonra onlarda bir varlardı yok oldu

Hayatın bir varmış bir yokmuşu olduğunu öğrendim..hayatın hep istedigimiz gibi ilerlemediğini, devamlı değiştiğini hatta kendimin bile degişimini gözlemledim.

Film şeridi gibi devam ediyorum kendimi incelemeye…eski albümlerde gülen resimlerde aslında resim çekilecegi için verilen gülüşlerin sahteciligini hissediyorum bir vardı o an gülümseyen bir yüz…bir yok oldu…

Bir varmışla başlayan sonrasında unutulup giden …. yada unutmayıp içimde saklı tuttugum zaman zaman filmi geri sarıp izlemek, tek kaldıgımda izledigim kendime özel bir film şeridi.

Bir vardı
Şimdiyse yok…

Sevgiyle..

Emine zaimoglu yapıcıer…