Bir varsın bir yoksun

Bir varsın bir yoksun

Hem varsın hem yoksun

Bazen çok yakınıma geliyorsun ya

Ardından bütün kır çiçeklerini sürüklüyorsun

Yokluğunda yaprak döküyorlar

Bilmiyorsun…

Kaybolduğunda sen

Gözlerim çiğ damlalarında

Dudaklarım kupkuru

Haykırışlarım suskun avazlarda…

Hani o geldiğinde

Bütün baharları giydiriyorsun ya

Güneşi veriyorsun ya ellerime

Hasretim hüznüm olup akıyor 

Anlatıyorum o zaman yokluğunu sana

Bütün solan renkleri

Işıksız odaları yokluğunda

İşte o zaman gülüşün aydınlatıyor  

Doldurunca bütün evreni

İçim ısınıyor.

Hani bilirsin gözü karalığımı

Bütün dünyayı karşıma alacağımı

Sadece sana yenik düşüyorum ben

Sen olmayınca ben de olmuyorum

Kara delikte zaman gibi yokluğun

Keşkelerle donanınca gecelerim

Gidişinle üşüyorum…

Sen gidince aklım da gidiyor benim  

Ne olduğunu bilmediğim

Bir umut var yine de içimde

Mutlaka sabah olacak diye

Biliyorum…

Dilimde şafak türküsü

Sabahı bekliyorum…

Şükran Demirtaş