- Kategori
- Aşk - Evlilik
Bir yemek sohbeti (1)
Bir saat önce arkdaşımla yemekten döndüğümüzde aklımda bir soru ve o kadar çok düşünce vardı ki sanki hepsi omuzlarıma konulmuş birer ağırlıktı.
Hoş hala daha ordalar....
Ben hiç evlenmedim.. Yaşamadım bilmem. Ama birkaç yakınımın, zamanında tanık olduğum mutluluklarının şu anda sahteleştiğini görüyorum. Ve çok üzülüyorum.
Soruyorum; acaba hangisi daha bilinçli alınan bir karar diye?? Evlenmek mi Boşanmak mı?
Evlenmek desem bir araba başka başka sorular geliyor aklıma...keza boşanmak desem de...
Sonra diyorum ki acaba ikisini de oluruna mı yaşıyoruz???
Evlenirken öyle mutlu, öyle hoşgörülü, öle aşık yada öylesine kendimizden emin oluyoruz ki sanki kendimizle evleniyoruz, o yüzden yan sandalyedekini unutuyoruz.. Artık ben değil; BİZ olduğumuzu idrak edemiyoruz. Bu bilince gelmeden de o imzayı attığımız için bunu Bilinçsiz bir şekilde atmış oluyoruz.. Aşkın verdiği şarhoşlukla....
E peki böyle bilinçsizce bu imzayı attık diyelim. Peki boşanma dilekçesi onun altına atılan imza çok mu bilinçli oluyor??
Ben hiç boşanmadım bilemem....Ama düz mantıkla gittiğimde bilinçsizle başlanılan bir hareketin devamının da bilinçsizce sürdürüldüğünü ve noktalanmaya çalışıldığını düşünüyorum.
Ve aklıma ikinci bir soru geliyor. Biz EVLENMENİN/EVLİLİĞİN anlamını gerçekten biliyor muyuz?? Yoksa bu da kulaktan dolma bir şehir efsanesi niteliğinde uymaya ve yaşamaya çalıştığımız bir durum mu ??..................
Hoş hala daha ordalar....
Ben hiç evlenmedim.. Yaşamadım bilmem. Ama birkaç yakınımın, zamanında tanık olduğum mutluluklarının şu anda sahteleştiğini görüyorum. Ve çok üzülüyorum.
Soruyorum; acaba hangisi daha bilinçli alınan bir karar diye?? Evlenmek mi Boşanmak mı?
Evlenmek desem bir araba başka başka sorular geliyor aklıma...keza boşanmak desem de...
Sonra diyorum ki acaba ikisini de oluruna mı yaşıyoruz???
Evlenirken öyle mutlu, öyle hoşgörülü, öle aşık yada öylesine kendimizden emin oluyoruz ki sanki kendimizle evleniyoruz, o yüzden yan sandalyedekini unutuyoruz.. Artık ben değil; BİZ olduğumuzu idrak edemiyoruz. Bu bilince gelmeden de o imzayı attığımız için bunu Bilinçsiz bir şekilde atmış oluyoruz.. Aşkın verdiği şarhoşlukla....
E peki böyle bilinçsizce bu imzayı attık diyelim. Peki boşanma dilekçesi onun altına atılan imza çok mu bilinçli oluyor??
Ben hiç boşanmadım bilemem....Ama düz mantıkla gittiğimde bilinçsizle başlanılan bir hareketin devamının da bilinçsizce sürdürüldüğünü ve noktalanmaya çalışıldığını düşünüyorum.
Ve aklıma ikinci bir soru geliyor. Biz EVLENMENİN/EVLİLİĞİN anlamını gerçekten biliyor muyuz?? Yoksa bu da kulaktan dolma bir şehir efsanesi niteliğinde uymaya ve yaşamaya çalıştığımız bir durum mu ??..................