Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

16 Temmuz '09

 
Kategori
Aşk - Evlilik
 

Bir yıl…

Bir yıl…
 

İyiki girdin kalbime...


Kimi zaman gözümüzde büyüyen,kimi zaman ne çabuk geçti dediğimiz zamanı içinde barındıran bir yıl.

Benim için koca ömrümde paha biçilemez bir yıl.

Yirmi üç yıllık hayatımın hiçbir anından pişmanlık duymadım ben,çok hata yaptım azıcıkta doğrular yaşadım ama hepsi benim hatalarım hepsi benim doğrularımdı.Hiç bir zamanı kayıp gibi görmedim hayatımın hiçbir anını yirmi iki yılı boyunca,sadece küçücük bir yıl hiç yaşanmamış saymak isterim ama.Ben daha bu dünyaya ayak uydurmaya çalışırken başıma gelen sevimsiz olayları barındıran tek yılı silmek isterim işte.Pişmanlıktan değil,o yılın kayıpları çok acı verdiği için çıkartmak isterdim o zaman dilimini hayatımdan.Böylece acı anılar kalmazdı zihnimde.

On bir yaşında hayata ayak uydurmaya çalışan küçük bir kız iken sevdiğim bir yakınımın acı kaybının şokunu yaşarken,ilk kez küçük yüreğimde adının ne olduğunu bile bilemediğim farklı çarpmalara yol açan küçük adamda beni bırakıp çok uzaklara gitmişti hayatımdan.İşte düşündükçe hiçbir pişmanlığı olmayan ömrümün o yıllını söküp atmak isterdim,hiç yaşamamak isterdim o yılı.Yarım kalmış çocukluk aşkı ve ölümün soğuk yüzüyle tanıştığım acı bir yıl.

Zaman büyüttü beni,hayat her gün yeni acılar ve sürprizlerle yaşamam gereken diğer yıllara sürükledi beni.

Sonunda kocaman kız oldum artık dediğimde gösterdi gerçek büyük sıkıntılar yüzünü,hani küçükken büyümek için can atan ben dursun bu büyümek artık dedim ama hayat beni hiç dinlemedi,dinlemeyecekte.

Şu son bir yıldan öncesini düşündükçe ise her şey ne boş ne saçma yaşanmış diyorum kendime ama her anını da seviyorum çünkü onlar benim yaşamımı oluşturan zamanlar.

Hayatta mutluluklar çıktı karşıma bencilleştim,yalnızım gibi geldi dünya bana ve sadece kendime kurdum bir dünya,hep böyle kalacak sandım ama mutlulukları yitirince tek kişilik dünyamda yapayalnız kalındığını öğrendim.

Hayat acılar çıkardı karşıma,acının yürekleri kenetlediğine şahit oldum.

Hayat aşk çıkardı karşıma hem mutluluğu hem de acıyı hissettim.Kocaman kalabalıklarda yapayalnız kaldığımı gördüm ki bu gerçek yalnızlıktan da zordu.

Her yaşadığım,tecrübeler bıraktı yüreğimde,belki daha az hata yaparım belki daha çok mutlu olurum diye kendime yeniden bir sayfa açmaya çalıştığım sırada hayat mucizeler var dedi bana…

Kısa yaşamımın muhasebesini yaptığım zamanda çıktı mucizem karşıma.Dünyayı küsmüş,yanlışlarımı tartmaya çalışırken,doğrular bulmaya çabalarken tüm karışıklığım içinde savrulurken deli fırtınada…

Bir melek bu dedim önce ama melekler sadece vardır göremeyiz ki,o zaman bir peri bu dedim periler masallar da kaldı,sonunda buldum mucizeydi karşımda ki.

Hayatımın silmek istediğim on yıl öncesinde bıraktığım küçük adam mucize olarak duruyordu şimdi karşımda…Hem de hatırladığım kadar iyi yüreği hatırladığım kadar saf sevgisiyle…

Bu şaşkınlığı atlatmamız birkaç ayımızı aldı sonra geçmişteki biz miyiz derken öyle güzel yönleri ile geçmişten hiç bir şey yitirmediğimizi fark ettik.Her günü birlikte anlamlandırmak yarım kalanın acısını çıkartmak için söz verdik birbirimize.

Bir kocaman küçük yılı buldu özlemimizi çıkarmak…

Mucizesin dediğimde ‘’senin mucizen’’ der bana.Benim bir mucize olmasına en çok ihtiyaç duyduğum zamanda çıkagelmişti.Benim mucizemdi,evet.

Öyle güzel yüreği,öyle derin sevgisi öylesine kendi gibi işte.

Ben hayatla hesaplaşırken o hayatı sevebilmeyi yeniden gösterdi bana.Ben yalnızlıktan şikayet ederken,o kalabalıklara karışmam gerektiğine inandırdı.Ben acı tecrübelerimden ders almaya çalışırken o güzel tecrübelerimi gösterdi.Ben ne kadar cadı o,o kadar periydi işte.Ben ne kadar negatif o,o kadar pozitif.Ben hep mızmız o ise hep sabırlı.Ben ne kadar aceleci ve panik o hep sakin ve dingin.Ben ne kadar katı o,o kadar anlayışlı. …

Bazen zıtmışız gibi hissettiğimde aksine zıtlık değildi bizimkisi,birbirini tamamlayan yanlarımızdık birbirimizin,bunu çok iyi gördük bu kocaman küçük bir yılda.

Küçük dünyamın hayallerde kalan küçük kahramanıydı,şimdi ise küçük dünyamın büyük kahramanı oluverdi.

Bir yıl sadece bizi böylesine güzelleştiren,ilk zamanlar bir yıl geçer mi derken şimdi nasıl geçtiğini bile hatırlayamadığımız zaman dilimi,öylesine hızlı geçmiş ki.Her anı farklı güzel her anı yeni gün gibi heyecanlı ve yeni bir yaşama adım atmak kadar esrarengiz,bir yıl işte…

İyi ki varsın mucizem ve seni seviyorum küçük dünyamın büyük kahramanı…

 
Toplam blog
: 205
: 4593
Kayıt tarihi
: 11.11.06
 
 

86nın bir kış günü doğmuşum, belki de ondadır kışı çok sevişim .Hayatın gerçeklerini görüp nefret..