Bir zamanlar bir kelebek vardı...

Gözlerimden akan ıslak hüzünle ürperdim o an…

Kozasından yeni çıkan bir böcek kadar, ürkektim hayata karşı…

Bir süre sonra kelebek olduğumu anlayacak,

Benim olmayan renklerle boyamaya çalışacaktım baharı…

Mumdan kanatlarımın bir gün gelip, eriyip gideceğini bilmeden

Güneşe koşmanın sevinciyle, çiçekten çiçeğe konacaktım...

Bir gün gelipte,

Yağmur yağarken ardımdan,
Seçmiş olacaktım.

Senle ölmeyi, sensiz bir yaşama…