Bir zamanlar

Cumbalı pencerelerin

dantel perdelerinin ardından bakardı

sürmeli gözler

hülyalı

mendiller bırakılırdı usulca

işlemeli ipek mendiller

delikanlılar geçerken

ve

şarkılar söylenirdi yürekten

 manalı

“yanıyor mu yeşil köşkün lambası

hiç bitmiyor şu gönlümün dalgası”

aşk kokardı menekşeler

akşam sefaları güller

kimi yürekler ağlardı batan güne

kimi yürekler inadına sessiz

ve

bir zamanlar

yosun kokardı

maviye boyanmış deniz

dalgalar yayılırdı kıyıya köpük köpük

çığlıklar atardı martılar

gün batarken

yürekler vururdu sevdaya hüzünlü

kimi geç kalmış sevdalarda

ateş yanarken

“bir bahar akşamı rastladım size

Daha önceleri neredeydiniz”

bir zamanlar aşk taşırdı bulutlar

yağmurlar yağardı ışıltılı damlalarla

çiçekler açardı lale sümbül nergiz

yürekler vururdu umuda

yürekler temiz

cumbalı pencerelerin

dantel perdelerinin ardında

uzaklara dalmıştı hülyalı gözler

ne şarkı yeterdi ne şiir

anlatacak başka  sözüm  yok

“ayrılık ateşten bir ok”