Bırak

Bırak yüce dağları
Zirvesi bulutların
Üstünde kalsın
İncecikten yağan kar
Esen Poyrazın önünde
Zil takıp oynasın
El sürme küçük taneciklere
Figürleri Asena’yı aratmasın
Göz gözü görmesin
Rüzgâr sesinin
Kurt ulumasına karıştığı
Akıl almaz bir fırtına kopsun
Çakal’lar titrerken soğukta
Tilki’ler uyurken kovukta
Ayı’lar kış uykusuna yatsın
Bakınca uzaktan zirveye
Beyaz bir örtü olsun tepede
Aksakallı ak saçlı pir gibi
Güneş doğarken ufuktan
Ziya’sı öpsün Pir’i
Annenin çocuğunu uykudan
Öperek uyandırdığı gibi
Güneş yükselip tepeye dikildiğinde
Isı yükselip kar terlediğinde
İnci gibi damlayan sular
Bir çatakta toplansın
Afacan çocuk misali
Koşsun uçar gibi ırmağa.

Necati Kavlak