Bırakmam seni Düzköy

Çıksam dağlar başına, seyreylesem taşına,

Acı gözüm yaşına, bırakmam seni Düzköy.

Hep elleri sevsen de, beni bırak desen de,

Yüzüme gülmesen de, bırakmam seni Düzköy.

Hüzünlü geçse günüm, hüsran olsa düğünüm,

Yerde sürülse ünüm, bırakmam seni Düzköy.

Sensin benim vatanım, damarımda al kanım,

Kırılsa da her yanım, bırakmam seni Düzköy.

Terk eyleyip gitsen de, bir ümit vermesen de,

Aklım hep kalır sende, bırakmam seni Düzköy.

Doğduğum, yaşadığım, gizlice ağladığım,

Canıma can kattığım, bırakmam seni Düzköy.

Bir saplantısın bana, hasta olmuşum sana,

Gitsen de elden yana, bırakmam seni Düzköy.

Seyreylerim dağını, yerim ballı yağını,

Örse felek ağını, bırakmam seni Düzköy.

Açar yaylada çiçek, kim kaldı kim gidecek,

Ecel bir gün gelecek, bırakmam seni Düzköy.

Ölüm olsa bize hak, bazen kara, bazen ak,

Sende canım çıkacak, bırakmam seni Düzköy.

Yazdım senle adımı, kahretsen hayatımı,

Bozamazsın andımı, bırakmam seni Düzköy.

Destansın sen dillerde, yaşarsın gönüllerde,

Kalsam gurbet ellerde, bırakmam seni Düzköy.