Biraz empati...

Hayvanlara merhamet ve sevgi.. Belki bir kısmınız sürekli duymaktan sıkıldı, bir kısmınız konunun gündemden düştüğünü düşünüyor, bir kısmınız duyarlı, bir kısmınız da umursamaz... Elbette bu konuda sağduyu gösteren insanların sayısı son zamanlarda artmaya başladı. Ama aksini düşünen insanların sayısı da bi hayli fazla malesef. Son zamanlarda Hayvan Hastanesinde yaptığım staj dolayısıyla olacak ki daha bir dokunmaya başladı bu konu bana. Öyle hayvan sahipleri görüyorum ki o kadar merhametli o kadar duyarlı, çocuğuna bakıyor sanki.. Gözlerinden okunuyor sevgisi. Hayvanın sahibine bakarken ki mutluluğu o sahibiyle oynayışı ya da iyileşmek istiyorum  diyen bakışı. Bir çoğu o kadar akıllı ki iyileşeceğini anlarmışcasına sakin ve tedaviye karşı koymayan hali... Keşke hep böyle hayvanlardan ve onları çok seven sahiplerinden bahsetsek, bunu çok isterdim ama öyle durumlar var ki bunu yapan insan mı diye sorabileceğimiz. Biraz vicdanı olanlar üzülüyor, o da olmayanlar 'haketmiş' diyor. Bir sorsak ya örneğin bir köpek neyi haketmiş olabilir? Tecavüz edilmeyi mi? Öldüresiye dövülmüş olmayı mı? Ya da arabayla çarpılıp olduğu yerde can çekişmeye bırakılmayı mı? Sizce hangisini haketmiş olabilir?

Bazen anlaması çok güç oluyor, biz ne zaman bu kadar duyarsızlaştık, canileştik? (Biraz bile olsa merhamet gösterenlere değil lafım)  Be zaman 1 kap su, yemek vermek ve biraz sevgi göstermekten çekinir olduk?

Siz hiç aç, susuz ve soğuk bir havada biraz yemek için saatlerce sokakları dolaştınız mı?

Siz hiç  dövülüp her tarafınız yara bere içinde canınız yanarken saklanmak için bir yer aradınız mı?

Bir sokak köpeğini öldüresiye döven bir adamın açıklaması ona göre çok geçerli  'saldırdı' . Şunu bilelim hiçbir sokak köpeği durup dururken saldırmaz. Ya siz onu korkutmuşsunuzdur ya da sizden önce birileri onu tekmelediği, vurduğu ve dövdüğü için kendini korumaya çalışmıştır.

Sorun  yine kim de ??  Ben de öyle düşünmüştüm...