Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

12 Nisan '17

     
    Kategori
    Edebiyat
     

    Biraz insan taklidi lütfen!

    Biraz insan taklidi lütfen!
     

    Yine toplu taşımadayım. Gerçekten her tipten insanı taşıyor. Ama bazıları… Tam bir buhran. Eyvah! Durakta durduk. Yine başlıyoruz. Şoför başlıyor ‘’Arkaya ilerleyelim.’’ Kolaysa kalk yerinden sen ilerle. İnsan denizi gibi. Tövbe ya!

    2 durak sonra ineceğim. ‘’Nasıl inebilirim?’’ diye düşünüyorum. Babamla konuşup Tan Sağtürk’ten bale dersleri almalıyım. Genel kültürle alakası yok. Tamamıyla otobüs kültürü bu. İnsanları aşa aşa kapıya ulaşıp sağ salim otobüsten inebilmek için.

    Bir de burnu Kaf Dağını aşanlar var. Geçmem lazım ilerlemeye çalışğımı görüyor, ‘’Pardon geçebilir miyim?’’ diyorum tık yok. Höstünüz yıksaydınız! O nasıl geçiş öyle ya. Resmen ezdi geçti. Eyvah yine durak!

    Neyse ki binen olmadı ama inmeye çalışırken yanımdan geçenler kolumu sağ kolumu kum torbası sandı. Şşşşttt o benim kolum, kum torbası değil, gücünü deneme.

    Geleceğimiz durakta ineceğim için yavaşça kalkıyorum. Boşuna yer kaplamayayım.

    Otobüsün önüne geçen bir (d)ayı yüzünden otobüs birden duruyor ve ben yanımdaki kişiyi pirzola yapıyorum. ‘’Özür dilerim hanımefendi dengemi kaybettim.’’ Neyse ki kadın halden anlıyor ve ‘’Önemli değil insanlık halidir.’’diyor. Thank you hanımefendi.

    Durağa yaklaşıyoruz. Bale öğrenemediğim için yüzme bilgimden yararlanıyorum. İnsan denizinde boğulmamak için derin derin nefes alıyorum. İşte kara göründü. ‘’Kapı’’. Tam adımımı basamağa atacakken herif kapıyı kapatıp yol almaya başladı. Sevgili şoför bey! Arkamda ordu var hepsi inecek. Tabi bunları içimden söylüyorum. ‘’Hey kaptan ağır ol!’’ Neyse ki durdu. Zor attım kendimi dışarı. Fena oluyorum biraz parkta oturayım bir bankta.

    Oturup indiğim otobüse bakıyorum. Hala yolcu indiriyor. Bir de hemen gitmeye kalkıyor. Temiz hava iyi geldi.

    Kalktım yol alırken düşünüyorum. Kim bilir. Onların içlerinde ne dertleri var. Bilerek yapmıyorlar ya. Yaşam, geçim sıkıntısı, stres… Sonra kadının dediği geliyor aklıma ‘’İnsanlık hali’’.

    İçimden durmadan herkesten ve her şeyden özür diliyorum. Özür dilerim otobüsün bir türlü dolduğuna inanmayan sevgili şoför bey, özür dilerim (d)ayı yaya, özür dilerim otobüste kas geliştirenler, özür dilerim ey dünyalılar!

    Ne yapayım insanım, insanlık hali.

     
    Kayıt tarihi
    : 12.04.17
     
     

    Şimdilik gizemli...Kitabım yayınlanınca kim olduğum ortaya çıkacak! ..