Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

21 Aralık '13

 
Kategori
Deneme
 

Birdim çoğaldım ( Bir sayısının Gizemi )

Birdim çoğaldım ( Bir sayısının Gizemi )
 

BİR sayısı gizemini hiç düşündünüz mü bilmiyorum. Ama matematik dünyasının gizemli sayılarına baktığımızda BİR başı çekiyor. Öyle güzel denklikler var ki benim gibi matematik severler için oldukça keyifli. Hatta bunlardan bir tanesini örnek olarak paylaşmak da isterim. Sıralamadaki ahenge dikkat ettiğimizde; insan ister istemez hayrete düşüyor.

Elbette BİR sayısının gizemi sadece rakamsal değeriyle sınırlı kalmıyor. Çünkü BİR sayısının anlamına baktığımızda; tekliği ifade etmesinin yanında çokluğu da ifade ettiğini anlıyoruz. Bütünü tek bir başlık altında gösteriyor bizlere. İşte güzellikte burada. Bazen bir ile tanımladığımız bir şey karşımızda iki, üç, on, hatta belki yüz, belki bin bile olabiliyor.

Örnek mi? Çocukluğumuzdan gelen ve hiç unutmadığımız o bilindik tekerleme gibi. ‘’Çarşıdan aldım BİR tane, eve getirdim BİN tane. ‘’ Kıpkırmızı kocaman bir narı düşünün. Elimizde sadece bir tane tuttuğumuzu düşünürken; kesip o muhteşem tanelerine ulaştığımızda bir çoğalır ve belki yüz olur.

Bir başka örnek mi? Bedenimiz bir tane değil mi? Ama içinde organlarımız var. Daha içinde kanımız. Daha içinde hücrelerimiz, binlerce…

İşte BİRden ÇOK olmak. Elbette yazımın girizgahiydı bu bölüm. Ama şimdi gelin; duygu düşünce ve davranışlarımızdaki BİRi nasıl ÇOK yapabiliriz onun yollarını aralayalım.

Mevlana’nın torunları olarak hepimiz; onun o eşsiz hoşgörüsünün damlalarından nasibimizi almaya çalışıyoruz. Seneler önce söylediği her bir cümle ile yine ve yeniden düşünüp; kendi hayat çizgimizdeki ışıltıları artırmak tüm çabamız. Bunu yaparken de paylaşıp çoğalmak elbette. BİRken ÇOK olmak. Çoğaldıkça daha emin adımlarla, daha güvenle hayata sarılmak. Bunun için gayret göstermek. Çünkü kaliteli yaşamın yolu buradan geçiyor ve bence bize en çok bu hayat tarzı yakışıyor.

Tıpkı ünlü şair Özdemir Asaf’ın söylediği gibi;

‘’Birdim çoğaldım.

  Herkes sandı yok olandım.

  Anlasalardı benden bir parça olduklarını.

  Bu halde olmazlardı.’’

Her yeni güne elimizden geldiğince pozitif enerjiyle dolu olarak başlamak; tebessümlerin bulaşıcı olduğuna inanmak çok önemli. Çünkü bu durum önce kendimizi(BİR), sonra da etrafımızdaki insanları(ÇOK) olumlu anlamda etkiliyor. Evet belki kimine sadece kısacık bir AN dokunup geçiyoruz, kimine ise defalarca. Bir kısmının hayatımıza girmesiyle çıkması bir oluyor. Bir bölümü tıpkı bir ağaç gibi varlıklarıyla kök salıyor.

Her ne şekilde olursa olsun enerji aktarımı gerçekleşiyor ve bizler yüksek enerjiyle dokunduğumuzda; her şeyin rengi daha bir canlı, daha bir gösterişli oluyor. Bu nedenledir ki o cıvıl cıvıl pozitif enerjimiz; enerjisi düşük olan insanların yaydığı olumsuz enerjiyi sönümlüyor. Dengeyi sağlıyor.

Peki, bunu yaparken kendi enerjimiz azalıyor mu? Elbette hayır. Tam tersine pozitif enerjimizi yaydıkça olumlu geri dönüşlerin etkisiyle kendimizi adeta şarj ediyoruz. Bu konunun uzmanı değilim; ama kendi yaşantımdaki deneyimlerim bana bunu öğretti. Verdikçe azalmıyor insan. Tam tersine çoğalıyor.

BİRken ÇOK oluyor.

Paylaşımımız ister pozitif enerji olsun. İster kocaman bir tebessüm. İster sımsıcak bir sözcük ya da içten bir dilek. İsterse maddi herhangi bir şey. Gönülden verdiğimizde; hiç beklemediğimiz geri dönüşlerle öyle çoğalıyoruz ki, daha da çok veresimiz geliyor. Bu zenginliği hissetmek ise dünyanın en muhteşem duygusu bence. Siz ne dersiniz? Var mı bu güzel duygunun yerine konabilecek daha naif bir dokunuş? Bence yok.

Dr. Stefan Hawkins’in ‘’The Eye of the I ‘’ isimli kitabındaki ilginç araştırma sonuçları da bunu doğrular nitelikte. Belki çoğumuz biliyoruz artık ama; bir kez daha paylaşmak istedim kalıcı olması adına hafızamızda.

Hayata iyimser bakan, başkalarını yargılamaktan uzak duran bir insan; düşük seviyede enerjiye sahip 90 bin insanın olumsuzluğunu tek başına dengelemekte.

Sevgi dolu bir yaşamı olan, saf sevgi enerjisi yayan, hayata sevgi ile kendini açan bir insan; düşük seviyede enerjiye sahip 750 bin insanın olumsuzluğunu tek başına dengelemekte.

Aydınlık, mutluluk ve sonsuz bir huzur içinde yaşayan bir insan, 10 milyon insanın olumsuzluğunu tek başına dengelemekte.

Faziletli, beden ötesi saf ruha sahip, "bir" olmaya inanan ve bu tarz enerji yayan insan; 70 milyon insanın olumsuzluğunu tek başına dengelemekte.

Hiç de hafife alınacak rakamlar değil bunlar. Düşünsenize pozitif duygularla yeni güne başlayan bir insanın etkisini. O yüksek enerjisiyle ne kadar çok düşük enerjiyi sönümlüyor. Onların da hayata farklı ve güzel bakmalarına olanak sağlıyor. Birken iki, ikiyken beş, onken yüz olmak böyle bir şey.

Hele hele bu teknoloji ve hız çağında. Paylaşımların bu denli hızla el değiştirdiği muhteşem ortamda. İstediğimiz bilgilere anında ulaşma lüksümüz varken. Neden yazılarımızda, sözcüklerimizde bunu önemsemeyelim ki? Hep başkalarından beklemek niye? Ben yapamıyorum, bir türlü hayata olumlu bakamıyorum demek işin kolayına kaçmak değil de nedir sizce?

Her zaman tekrarladığımız gibi hayatın kıymeti ancak ANlardaki güzelliklerde saklı. Ne geçmişte, ne de gelecek endişesinde. Anları fark eden ve o güzelliklere odaklanan bir insanın tebessüm etmemesi, şükür etmemesi bence mümkün değil. Ve o bir tebessüm hiç beklemediğiniz bir şekilde bin oluyor zaten.

Evet hayatın zor yanları var ve hepimiz gün oluyor ki o incecik elekten geçerken un ufak olup dağılıyoruz. Ama hemen toparlanmak, o gücü yeniden bulmak yine bizim elimizde. İşte farkındalığın önemi. İşte kendimize güvenin şaşmaz desteği. Bize bizden başka kimse yardım edemez.

İçimizdeki çocuğu en iyi kim tanıyor? Elbette biz kendimiz. O çocuk düşüp yara bere içinde kaldığında da onu sakinleştirmek, yaralarını öperek iyileştirmek sadece bizim elimizde. Bırakalım içimizdeki çocuk hep yaramaz kalsın, hep muzurluklar yapsın. Çoşsun çoşabildiğince. Ama bilsin ki ağladığında el uzatacak sımsıcak kalp hemen yanı başında.

Kendimizi ne kadar çok seversek, ne kadar çok güvenirsek o denli enerjiyle dolu oluruz. Ve o pozitif enerjimizle pek çok insana tılsımlı dokunuşlar yapabiliriz tıpkı Dr. Hawkins’in deneyimlerinde olduğu gibi. Varsın bizim etki edebildiğimiz insan sayısı o gün için sadece beş ya da on olsun. Ne fark eder ki? Onlar da kendi dünyalarındaki o olumlu etkinin gücüyle başkalarına el uzatacaklar nasılsa. Ve damlalar çoğaldıkça akıştaki o dingin su olup ‘’BİR olup’’ evrene katılacak. 

Peki her yeni güne pozitif uyanmak bu kadar kolay mı? Evet kolay. Çünkü yeni gün yeni şeyler öğrenmek demek. Yeni gün yeni umutlar demek. Yeni gün sağlıkla nefes almamızın farkındalığı demek. Yaşayacak olduklarımıza hazırız edasıyla yataktan kalkmanın; sevgiyle kendimize bakmanın ve gülümsemenin yolu demek. Daha ne olsun?

Sevgiyle kalın.

Belgin ERYAVUZ

26.10.2013

 

  

 
Toplam blog
: 437
: 561
Kayıt tarihi
: 09.04.11
 
 

Makine mühendisiyim, bir kız annesiyim. Okumayı, yazı yazmayı, yazarak paylaşımlarda bulunmayı, insa..