Bireysel bakışla toplumu, toplumsal bakışla da bireyi göremezsiniz

Toplumsal sorunların çözümü bireysel sorunların çözümü anlamına gelmiyor. Şüphesiz ülkenin sorunları çözülüyor ama bu istediğimiz gibi bir çözüm değil. Ülkede bireysel yönetim anlayışı uygulansaydı örneğin Gaziantep’teki düğün faciası olmazdı. Çünkü siz o düğünü takip edecektiniz.

“Tarlalarımız güvenli” Tarlalarınız güvenli ama taşlıkta bir kuş ölüyor, projektörünüz küçük diye onu almıyor, halkı halkın içinden yönetmeniz lazım; muhtar size mahallenin durumu ile ilgili dokümanlar değil yan sokakta torunundan şiddet gören yaşlı kadının bilgisini göndermeli.

Kerim Korkut yönetime geldiğimizde Ankara’yı kapatacağız derken bunu kastediyor. Mahallede kaç kişi var, yoların caddelerin durumu nedir, bana ne! İnsanlar ne yapıyor, nasıl yaşıyorlar? Genel sorun sorun değildir, görür müdahale edersiniz zaten, sorun göremediğinizdir.

Merkezi yönetim çobanın koyun gütmesi, sürü mantığı. Böyle bir düzende koyunları kurdun yemesi çok normal. Adam Ankara’dan tankarayı yönetiyor. Payitahttan çözüm Mısır’a ulaşıncaya kadar mısırı ayılar yiyor.

Biz kâğıt üzerinde 10 bin kişiden oluşan yönetim birimleri oluşturacağız ve her birimi ayrı bir Türkiye’ymiş gibi yöneteceğiz. Sokaklarında gezeceğiz. İnsanlara merhaba diyeceğiz. Herkesin halini durumunu bileceğiz. Şimdi vatandaşın gözü Ankara’da elleri duada.

Ülkenin sorunlarını değil kişilerin sorunlarını çözeceksiniz. Yoksa çözümlerinizden öncelikli ve ağırlıklı olarak Ali Ağaoğluları yararlanır; çünkü onların elleri kolları uzun.

Yanında olmazsanız insanların sorunlarını bilemezsiniz. Ankara’dan yönetim entel yazarın Beyoğlu’nda köy romanları yazması gibidir. Ankara’da halkın değil kendi sorunlarınızı çözersiniz.