Biri daha damdan düştü

Bundan bir yıl önce yeni evime taşındım. Bu evi Ömer Abi'den almıştım. Çok ta sevinmişti. Çünki İnşaat şirketinin hatası dolayısıyla bir buçuk yıldır kendinin olmayan bir evde oturuyordu. Ben evimi ondan alırken o da fark verip oturduğu evin tapusunu aldı aynı gün.

Ömer Abi benden on iki yaş büyük önemli adam. Büyük bir havayolu şirketinin koordinatörü

Günler geçti tam bir yıl önce bu ev taşındım daha ilk gün eşinyle beraber " Bir ihtiatacın var mı?" diye bana geldi.

Tabi biz o zamanlar Kartalız evde oturmuyoruz ki üç ayda her halde yirmi gün evimde kaldıktan Erbil'de beyin kanaması geçirip orada kalmaktan ucuz kurtulduğumda tekrar karşılaştık. Durumumu anlattım akşamına eve damladı İyi misin? diye.

Fazla da geçmedi.Gelişen teknolji gereği insanlar beyin arızasında tamir yerine değiştirme yağtığı için emekli olmak zorunda kaldım. Emeklilik günlerimin ilk günlerinde de karşılaştığım Ömer Abi'ye durumu anlattım.

Üç ay geçtikten sonra bir Pazar günü tekrar karşılaştık. Bana:

- Berkan'cığım bana sen lazımsın dedi ve ara vermeden anlattı.

- Adamın biri damdan düşmüş ayağın burkmuş. Ahali toplanmış başına kimi " Islak ekmek basalım" Kimi de " Taze et saralım" diyor. Adam bunalmış .

-Bana demiş.

- Hiç bir şey yapmayın damdan düşmüş birini bulun ben ondan öğrenirim.

- Ben de galiba bırakıyorum Berkan'cım dedi.

Ve bugün rutinim gereği Erkan'a giderken sitenin bahçesinde O'nu gördüm. Arabasının bagajını temizliyordu Oltalar falan yerde duruyordu.

- Kolay gelsin Ömer Abi dediim.

- Sağol Berkan'cım ben de emekli oldum iki gün oldu sana uğrayacaktım tiyo almak için.

-Ayak üstü birkaç öğüt yaptım.

-Aramıza hoş geldin Ömer Abi. Biraz zorlanabilirsin ama beni dinle günlerine görev ata, bir de yürü olur mu.

Ben de bundan sonra yazılara başlıyacak gibi görünüyorum. İyi mi?