Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

11 Ekim '06

 
Kategori
Aşk - Evlilik
 

Birini gelmeyeceğini bile bile beklediniz mi?

Birini gelmeyeceğini bile bile beklediniz mi?
 

Birinin gelmeyeceğini bile bile beklemek nasıl birseydir bilir misiniz? Gelmeyeceğini bile bile beklemek... Gelmemesine inat beklemek belki de, o sana inat gelmezken, sende ona inat beklersin... Kendine inat beklersin belki de, sadece ona değil de... Neticede sende bilirsin gelmiyeceğini, gittiğini, dönmeyeceğini... Ama yine de beklersin... Hergün içinde aynı umutla, ya gelirse diyerek ve görünce gelmediğini içindeki umudun nasıl söndüğünü, kanının cekildiğini, hayallerinin suya düştüğünü görerek... Hergün biraz daha ölerek, her sabah yeniden doğarak... Sabahları doğup, içindeki umudu sevgiyi büyütüp, akşamları yeniden ölerek... Belki de ancak böyle yaşayabilerek.. Eğer gelmiyeceğini bilerek beklemezsen yaşayamazsın ki zaten ... Bitersin, işte asıl bittiğin an onun gelmediği an değil, senin beklemeyi bıraktığın andır...

Bazen de beklemekten yorulursun, pes edersin... Hayata teslim olursun... İşte o an gercekten dibe vurursun... Öyle ya tekrar başlamak için bazen iyice dibe vurmak gerekir... Bittim dersin ama aslında bitmezsin, yavaş yavaş yine hayata karışırsın... Hayat seni öyle bir başına bırakmaz asla çünkü... Üstüne arkaşlar salar, işler salar, problemler salar... Önce nazikçe çagırır seni, baktı ki gelmiyorsun zor kullanmaktan çekinmez, öyle fazla naza falan gelemez... Araya aracılar koyar, ne yapar, ne eder ,sonunda istediğini elde eder... Yavaş ,yavaş... Sonra düzelirsin, iyi hissedersin... Sonuçta bitmek ayıp değildir artık senin için... Atlatmıssındır... Bir süre geçer, hayat bu durumdan memnun, etrafındakiler memnun, öyle ya madem herkes mutlu, memnun sen niye olmayasın ki diye düşünürsün. Aslında doğrusunu söylemek gerekirse pekte düşünmezsin... Korkarsın öyle çok düşünmekten... Gerekte yoktur zaten... Akıntıya bırakırsın kendini... Bu da başka türlü bir pes ediştir işte...

Ve beklediğin gelir... O gelir.... Öylece gelir, 'Ben geldim' der ve gelir... Hatta bazen öyle bir gelir ki sanki bekleten o değilmiş gibi, umursamaz, pervasız... Zaten hep sen onu gözden çıkarmışken gelir... Gelir ve depremi de beraberinde getirir.. Yakar, yıkar ortalıgı, senin yaptıklarını bozar, hatta öyle bir bozar ki taş taş üstünde kalmaz... İşte önemli olan bundan sonrasıdır... Eger etkilenmezsen, kendini kaptırmazsan hersey sağlamdır... Hatta o kadar saglamdiır ki artık kurduklarını senden başka hiçkimse yıkamaz... Peki ya onun bozduklarına aldırış bile etmezsen, dağılırsan, onunla savrulmaya başlarsan... Zaten sen hiç beklemeyi bırakmamışsın demektir... Kendini bile yalanlarınla kandırmışsın demektir...

Neden gocunuyoruz ki aslında? Hayat zaten beklemekten ibaret değil mi? İlla ki ömür boyunca birşeyleri beklemiyor muyuz? Aksam olmasını bekliyoruz işten çıkmak için, sabah olmasını bekliyoruz uyanmak için, önce duymayı bekliyoruz ne hissettiğimizi söylemek için, kaybetmeyi bekliyoruz onu cok özlediğimizi anlamak için...

 
Toplam blog
: 20
: 1230
Kayıt tarihi
: 11.10.06
 
 

Yunan dili ve edebiyatı mezunuyum.. İçimdeki yazma isteğine mani olamayınca, madem yazıyorum yazdıkl..