Birini o... çocukluğuyla itham etmek

Bir yağmur yağmalı şimdi,
Sırılsıklam etmeli tüm senleri,
Seni, beni, bizi ıslatmalı.
Çırılçıplak kalmalı altında,
Gökten boşanırcasına,
Senden ayrılırcasına,
Beni bırakırcasına çöp kutusunun kenarına.
O kenar köşede bir yerlerde
Bir tiner kutusu olmalı şimdi.
Evsiz çocuğun bakışını bırakmalı üstüme.
Usulca,
Densiz,
Kafa bir milyon...
Bir milyon küfretmeli sana
Bozdurup küfürleri bir paket sigara almalı
Sonra hepsini içmeli bu yağmurda
İçerken hasretlerimin ardına saklanmalı
Başka türlü baş edilmez onunla.

Onu o... çocukluğuyla itham etmeli belki
Kanıtım yok ama
İdama mahkum etmeliyim onu hemen
Başka türlü yaşanmaz.
Anasını, babasını...
Ama dur!
Her zaman O... çocukları
O...lardan doğmaz.
Affetmeliyim
Affetmeyi öğrenmeliyim vazgeçebildiğim gibi
Yoksa
Öleyim mi en söylenecek çağımda?*
Küfredecek nesneleri oldukları için hayatımın
Vazgeçmeliyim
Ardıma bakarak bu sefer
Yavaş yavaş
-Sana yapamadığım gibi-
Terk etmeliyim onları
Terk etmeyi öğrenmeliyim
Sonra izmariti mazgala düşürmeyi öğrenmeliyim
Seni düşürmeyi başaramasam da
"Numaranı"
Meşgul çalan bir çelme takmalıyım hayatına
Aklını çelmeliyim
bacağını elini kolunu
nasıl tutuyorsan hayatı
onu anlamalıyım
Seni anlamalı
Aklını çalmalı
Şimdi olmasa da bir yağmur yağmalı
"Belki bu gece"
Ve ben bu yağmurda kalmalıyım
Üstümdeki seni yavaşça süzmeli damlaları
Sonra kalbimi çıkarıp ipe asmalıyım
Boynuna geçirmeliyim ilmiği kalbimin
Can çekişimesini izlemeli izmaritim sönerken
Onu da bu yağmurda kurutmalıyım
Seni unutmalıyım