Birtakım martavallar

 

Ne kadar da canım sıkılmıştı ve üstüne üstlük  cebimde hiç para yoktu ve en kötüsü de canım çok sevişmek istiyordu. Sokaklar karanlık, dışarısı soğuk ve yattığım yer resmen buzhane gibiydi. Ve donmak için, illa ki sokaklar yaşamak gerekmiyordu, bu iklimde. Saatler, kahkahadan dem vurmuyor, barmen daha da yüzsüz bugün ve en fazla uçaktan atlayıp parçalara ayrılmış olarak hayal edebiliyorum kendimi. Bu da gelecek için tek planım, şu an. Saçmalıklarla dolu etraf. Mesela, hiçbir zaman anlayamadım,  neden herkes  en ilgi çekici olmak ister. Neden birisi, sadece bir şeye ait olmak ister ki bu yüzden sanırım tanrı olmadım ve olandan da hoşlanmıyorum. Ki ben tanrı olsaydım, herkesi 5’er tane yapardım.  Birçok şeyi, birçok “şey” sırf yer kaplamak için yapıyor diye düşünüyorum. Bu yüzden sanırım, çok boş konuşan insan tanıyoruz. Bu yüzden sanırım, tüm hayatını bir belgeye ya da bir işe adayarak harcayanları görüyoruz.  Fahişeler genel olarak kötü adledilir ama birçok insan onlarsız yaşayamaz. Düşünün, pis bir sarhoş cebindeki parayla ve üzerindeki çaresiliğiyle, daha 15 dakika önce kötülediği fahişenin yanına gider, ona içki ısmarlar, konuşmaya çalışır, o pis ağız kokusuyla, onu öpmeye çalışır, içini döker ve sonra onu beğenmesi, itaat etmesi için  metasını öne sürer. Fahişeler, rahibelerden çok daha dürüst gelmiştir her zaman. Kimse onlardan, kutsal bir şeyler beklemez ve onların kötülük kredileri sonsuzdur. Ama onlar,  her zaman bir naiflikler yaşarlar. Gördükleri onca sarhoş ve pislik insanlara yine de saygı duyarlar. Ki diğer yandan bir inananın yanında tanrıya hakaret etmek büyük bir saygısızlığa tekabül eder ki düşünmezler diğer tarafa saygıyı. Neyse fahişeler iyidir ve  sadece güzel sevişmezler.

 

Herkes, güneşli kasabada sarhoş olup, güzel kadınlarla zaman geçirip, kendinden geçme derdinde. Dünya ipnelik yapmak için dönmeye devam ediyor ve birkaç kişi bu Dünya’nın dönmesinden şikayetçi. Bazı kelimeleri etmek de çoğu insan için sıkıcılığa tekabül ediyor. İçimde, sonsuz kere şeylerden bahsetmek geçiyor. Aklıma gelenleri, hiçbir elekten geçirmeden ve nereye bağlayacağımdan bir haber şekilde konuşmak geçiyor. Tanımadığım bir kadının önünde durup ” sevişelim mi” diye sormak, önümden giden adamın omzuna dokunup” çok çirkin ve şişmansın, kendine gel” demek, son paramla, sağlıksız şeyler almak istiyorum. Biri de beni böyle sevsin, ne olacak ki?  İlla birine yaranacak şekilde hareket etmek, gerçekten de birisi olmaya tekabül ediyor mu. Kısacası bıktım. Bir şeyin ilgisini çekmekten, çabalamaktan, sıkılmaktan… Bugün benim doğum günüm ve ben her gün kendimi hatırlamaktan sıkıldım. Bu yüzden, tüm yansımalar beni boğuyor ve bu yüzden aynaya bakmaktan hoşlanmıyorum ve bir çukur içinde birikmiş sudan da ve onun yansıttığı suretimden de. Bir an önce, Dünya başka bir şekilde dönmeli, yoksa ben istifa etmeyi düşüneceğim, hem de son kez memelerine dokunamadan