Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

05 Temmuz '07

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Bitmeyen torpil masalları

Bitmeyen torpil masalları
 

Gecenin bir yarısı telefon çalar, karşıda tanımadığın bir ses:

—Alo Harun.

—Evet.

—Sen beni tanımazsın.

—Evet.

—Ben kayınpederinin akrabasıyım sen tayin istemişsin, senin tayinini 1. tercihe yapacağım.

Neymiş efendim eski il emniyet müdürüymüş, valilik teklif edilmiş de o kabul etmemiş. Şimdi emekli olmuş tanıdığı çokmuş.

Mutlaka her mahalle ve köyde onlardan bir tane vardır. Bol bol atıp tutarlar, hatırlı tanıdıklarıyla ilgili hikâyeleri hiç bitmez. Ankara’ya gittiğinde el üstünde tutulduklarını iddia ederler. Bence söyledikleri yalanlara artık zamanla kendileri de inanmaya başlamışlardır. İşin iç yüzünü bilmeyen garibanlar da bunların yanına torpil yaptırmak için gittiklerinde hindi gibi kabarırlar. Örnek palavraları:

—Tamam, sen o işi olmuş bil Halil Amca. Kızın yatacak yeri düşünmesin yurdu kazanmıştır.

—Aslında bu işi 5000 YTL’ye yapıyorlar ama senin elini cebine attırmam.

—Tayin işini olmuştur.

—Oğlunu işe yerleştirdim Hikmet Abi, eee asker arkadaşı değil miyiz?

Bir de en bilinen numara torpil için gelen vatandaşın gözünü boyamak için parti başkanı oracıkta aranır bir söz de ondan alınır.

Gel zaman git zaman tayin işinden ses soluk çıkmaz. Genç işe yerleştirilmez. Kızcağız açıkta kalır. Bazen de vatandaş hakkıyla becerdiğinde bu tipler ortaya çıkar, “Aradım başkanı yaptırdım.” diye hava atarlar, oysa aradığı falan da yoktur.

En komik torpil maceraları:

Vatandaşın oğlunun askerlik zamanı gelmiştir. Terörün çok yoğun olduğu 90’lı yıllar. Babalık duygusuyla oğlunu doğudan uzak tutmak için torpil yaptırmaya çalışır amcamız. Sonra askerlik dağıtımı açıklanınca:

—Oğlanın dağıtımı Siirt’e yapıldı. Allah’tan torpil yaptırdık bir de yaptırmasak Irak’a gidecekti herhalde.

***

Askerlik eğitimimizi aldıktan sonra devlet bizi mahrumiyet bölgelere atayacaktı. Askerliğimizin geri kalanını öğretmen olarak yapacaktık. Hepimiz haritada doğu illerini inceliyorduk. Trabzonlu bir meslektaş:

—Siz düşünün oğlum, benim dayım milletvekili, tayinim Gümüşhane’ye çıkacak. Hafta sonu memleketteyim hoop 2 saat.

Çok fena havalanıyordu. Neyse dağıtımlar yapıldı tesadüfen sınıf arkadaşımla Van’a düştük. Sınıf arkadaşım Trabzonlu gencin hikâyesini öğrenmiş. Meğer dayıdan torpilli Trabzonlu, Van’a düşmüş. Bir de il içinde dağıtım yapılacaktı:

—Dayı merhaba.

—Ooo yiğenim, nasılsın?

—Dayı benim tayin işimde karışıklık oldu herhalde Van’a düştüm.

—Neee, vay adi bakan yapmadı demek!

—Neyse dayı onu boş verelim. Şimdi Van’ı araştırdım Erciş çok güzel bir ilçe buraya benim tayinimi yapalım.

—Erciş ne ulan, benim yiğenimin Erciş’te ne işi var? Van Merkez olacaaak.

—Yav dayı ne olur ne olmaz sen gene de Erciş’e yap.

—Bunları duymamış olayım Van Merkez o kadar, konu kapanmıştır.

Yapılan il içi atamada Başkale çıkmış. Hem de okul sınırın dibinde.

Şu yaşıma geldim daha bir işim torpille olmamıştır. O yüzden bu tiplerle işim olmaz. Yine de buluyorlar beni. Bu arada tayin 1. tercih değil 3. tercih çıktı.

 
Toplam blog
: 150
: 2951
Kayıt tarihi
: 14.01.07
 
 

1975 Aydın doğumluğum, bir Ege sevdalısıyım. Dostluğa, arkadaşlığa önem veririm...